Wyjaśnienie „straty w nauce” podczas pandemii: przypadek szkół podstawowych w Karnataka

Nowa Polityka Edukacyjna 2020 podkreśliła potrzebę nadania wysokiego priorytetu umiejętnościom podstawowym. Teraz, jak nigdy dotąd, jest to pilna potrzeba tej chwili dla małych dzieci i wszystkich grup wiekowych w wieku podstawowym.

Uczniowie uczęszczają do klasy po tym, jak władze zezwoliły na ponowne otwarcie szkół dla klas VI-VIII, w Bengaluru (PTI)

W lutym i marcu 2021 r. ASER, ostateczny raport o stanie edukacji w Indiach, znalazł okazję do spotkania dzieci w wioskach w Karnataka, aby ocenić, jak zamknięcie szkół z powodu pandemii Covid-19 wpłynęło na naukę. Oto, co pokazują dane, jeden z niewielu szacunków dotyczących utraty nauki w Indiach.

W kontekście Covid-19 kwestia utraty nauki była szeroko omawiana przez decydentów, planistów, interesariuszy i ogół ludzi. Jak ocenia się utratę nauki na całym świecie, zwłaszcza w krajach rozwijających się?

Ponieważ dzieci nie uczęszczają do szkoły przez ponad półtora roku, narastają obawy, że niektóre dzieci w ogóle nie wracają do szkoły, a także o potencjalną utratę nauki.

Może to dotyczyć zwłaszcza małych dzieci, które dopiero zaczynają zdobywać podstawowe umiejętności, takie jak czytanie, i są mniej zdolne do przystosowania się do metod uczenia się na odległość. Obawa polega na tym, że brak podstawowych umiejętności, elementów budujących dalszą naukę, wpłynie na ich zdolność do radzenia sobie z szkolnymi programami nauczania w późniejszych latach.

W niedawnym badaniu Banku Światowego próbowano zasymulować utratę nauki spowodowaną zamknięciem szkół. W najbardziej pesymistycznym scenariuszu — zamykanie szkół przez 7 miesięcy — dzieci na całym świecie stracą prawie rok nauki dostosowanej do lat nauki, co ma długotrwały wpływ na zarobki przez całe życie.

Badanie sugeruje, że wpływ na uczenie się może się nasilić w przypadku dzieci ze słabszych środowisk ekonomicznych, które nie mają dostępu do cyfrowych zasobów edukacyjnych, a także nie mają odpowiedniego wsparcia w nauce w domu.

W ciągu ostatniego półtora roku, z powodu blokad, zamykania szkół i ograniczeń w poruszaniu się, nie było możliwe zebranie danych na temat kluczowych wskaźników edukacyjnych. Jak więc zmierzyć wpływ zamykania szkół w Indiach?

Dopiero gdy szkoły zostaną otwarte i frekwencja ustabilizuje się, zaczniemy rozumieć bezpośrednie i długoterminowe skutki przedłużonego zamykania szkół. Na razie musimy zacząć od porównania danych z poprzednich okresów z ostatnio zebranymi danymi.

W przypadku zapisów do szkół w latach przed Covid istnieje wiele źródeł danych, w tym roczne dane rządowe. Jednak większość danych na temat edukacji szkolnej w Indiach opiera się na danych zebranych na poziomie szkoły. Dopóki szkoły nie zostaną ponownie otwarte i większość dzieci zacznie regularnie przychodzić, takie dane nie będą dostępne.

W kwestii poziomów nauczania trudniej jest znaleźć dane porównawcze. Biorąc pod uwagę zwiększone społeczne zaniepokojenie utratą uczenia się, ważne jest, aby nie tylko znaleźć i wykorzystać trendy w uczeniu się dzieci w czasie, które można porównać z najnowszymi danymi, ale także korzystać z danych, które mają tę samą metodologię doboru próby i oceny.

ASER od ponad 15 lat dostarcza dane na temat edukacji i uczenia się dzieci w Indiach. Co pokazują ostatnio zebrane dane na te pytania?

ASER (Annual Status of Education Report) to badanie gospodarstw domowych. Ostatni ogólnopolski ASER został przeprowadzony w 2018 roku i objął blisko 600 okręgów wiejskich w całym kraju. Dostarczał szacunkowych danych na poziomie dystryktu i stanu w zakresie rejestracji, podstawowego czytania i arytmetyki.

Ten zestaw danych można porównać z danymi sięgającymi roku 2006. Następna runda ankiety terenowej gospodarstw domowych ASER miała się odbyć we wrześniu 2020 r., ale do tego nie doszło.

W lutym-marcu 2021 r. znaleźliśmy małą okazję do powrotu do wiosek i społeczności, aby spotkać się z dziećmi i ocenić, jak wpłynęło to na ich naukę. To ćwiczenie można było pomyślnie ukończyć tylko w Karnatace.

Chociaż gromadzenie danych zostało przeprowadzone tylko w jednym stanie, dostarcza to jednego z niewielu oszacowań utraty nauki, jakie mamy dla Indii; z możliwymi porównaniami między latami szkolnymi 2018-19 i 2020-21.

Ocena czytelnictwa przeprowadzana jest indywidualnie w gospodarstwie domowym. Narzędzie do czytania jest ustnym narzędziem progresywnym. Każdy wiersz pokazuje różnice w poziomach czytania dzieci w ramach danej klasy. Na przykład w Tabeli 1, wśród dzieci z grupy III, 9,2% nie potrafi nawet czytać liter, 19,8% potrafi czytać litery, ale nie słowa lub wyżej, 30,3% potrafi czytać słowa, ale nie tekst na poziomie Std I lub wyższym, 21,5% potrafi czytać Std Tekst na poziomie I, ale nie na poziomie Std II, a 19,2% może czytać tekst na poziomie Std II i być może wyższy. Dla każdej klasy suma tych ekskluzywnych kategorii wynosi 100%.

Jakie są kluczowe wnioski z ankiety w Karnatace?

Na początku tego roku, w ramach ćwiczenia ASER w Karnatace, przebadano 18 385 dzieci w wieku 3-16 lat w 13 365 gospodarstwach domowych, w 670 wsiach w 24 okręgach wiejskich Karnataki.

Warto podkreślić kilka ustaleń:

* Po pierwsze, zgodnie z oczekiwaniami, we wszystkich grupach wiekowych nastąpił nieznaczny wzrost liczby zapisów do szkół rządowych. W latach 2018-2020 odsetek dzieci w wieku 6-14 lat zapisanych do szkół państwowych wzrósł z 69,9% do 72,6%. To odejście od szkół prywatnych jest zrozumiałe, ponieważ pandemia negatywnie wpłynęła na dochody.

Możliwe też, że w tym okresie zamknięto niektóre wiejskie szkoły prywatne. Dopóki jednak nie otworzą się wszystkie szkoły, dopóki dzieci nie wrócą do szkoły, nie ustalą się zapisy i frekwencja, trudno będzie ustalić, czy to przejście do szkół państwowych jest trwałe, czy też utrzyma się.

% Dzieci na różnych poziomach czytania według klas, 2020

* Po drugie, nastąpił ogromny spadek poziomu uczenia się zarówno w zakresie czytania, jak i liczenia, zwłaszcza w klasach podstawowych. Najwyższym poziomem czytania w teście ASER jest tekst na poziomie Std II. Według tej miary odsetek dzieci z grupy STD III w wiejskim Karnatace, które były na poziomie klasy w 2018 r., wyniósł 19,2%. W przypadku dzieci, które są obecnie zapisane do Std III, liczba ta wynosi 9,8%.

Podobne spadki są widoczne dla klas w całej szkole podstawowej. Nawet wśród dzieci z grupy VIII w tym roku jest blisko jedna trzecia wszystkich dzieci, które mają problemy z czytaniem podstawowego tekstu.

Wreszcie, te straty w nauce nie ograniczają się do konkretnego rodzaju szkoły — zarówno dzieci rządowe, jak i szkoły prywatne poniosły podobne straty. Ogólnie rzecz biorąc, dowody wyraźnie wskazują na blisko rok „utraty uczenia się” w Karnatace.

* W przypadku arytmetyki spadki są podobne, choć wyraźniejsze w klasach podstawowych. Odsetek dzieci z Std III, które potrafiły wykonać prosty problem odejmowania (dwucyfrowy z pożyczaniem), typowo widywany w podręcznikach Std II, spadł z 26,3% w 2018 r. do 17,3% w 2020 r.

A jaka jest recepta polisy na przyszłość?

Ważne jest podkreślenie sytuacji najmłodszych dzieci (obecnie znajdujących się na Std I i II). Te kohorty nie miały wcześniejszego doświadczenia w szkole i prawdopodobnie nie miały zbyt dużego kontaktu z przedszkolami. Po otwarciu szkół dla tych dzieci rozpoczynanie od programu nauczania lub podręczników Std I lub II będzie dużym błędem. W rzeczywistości muszą poświęcić resztę roku na działania związane z gotowością. Niezbędne będzie umożliwienie im budowania szerokiego zakresu umiejętności w dziedzinach poznawczych i społeczno-emocjonalnych ze zorganizowanym narażeniem na i uczestnictwem w przyswajaniu języka i zajęciach przedmatematycznych.

Nowa Polityka Edukacyjna 2020 podkreśliła potrzebę nadania wysokiego priorytetu umiejętnościom podstawowym. Teraz, jak nigdy dotąd, jest to pilna potrzeba tej chwili dla małych dzieci i wszystkich grup wiekowych w wieku podstawowym.

Biuletyn Informacyjny| Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej

Choć te liczby mogą być przygnębiające, istnieje pewna pozytywna podszewka. W czasach przed Covidem, a właściwie na długo przed ogłoszeniem NEP-u, kilka stanów, w tym Karnataka, przeprowadziło duże programy poprawy uczenia się w całym stanie, aby budować podstawowe umiejętności dzieci.

Wdrażany przez kilka lat program Odu Karnataka opierał się na dobrze znanym podejściu nauczania na właściwym poziomie — domowej odpowiedzi opracowanej przez Prathama na pomoc dzieciom w nadrabianiu zaległości. W roku szkolnym 2019-20 ponad pół miliona dzieci w klasie IV i V zyskało od 20-30 punktów procentowych w podstawowym czytaniu i matematyce w krótkim okresie 60 dni wdrażania Odu Karnataka.

Odłożenie na razie programu nauczania na poziomie klasy i wytrwałe skoncentrowanie się na podstawach pomoże dzieciom nie tylko nadrobić to, co straciły, ale może być nawet możliwe pójście naprzód z mocniejszymi podstawami niż wcześniej.

(Rukmini Banerji jest dyrektorem generalnym Pratham Education Foundation. Wilima Wadhwa kieruje ASER Center, autonomicznym ramieniem badawczym i oceniającym Pratham.)

Podziel Się Z Przyjaciółmi: