Literackie znaczenie Id marcowych
Idy marcowe są uważane za kluczowe w historii Rzymu, ponieważ śmierć Cezara przyczyniła się do przejścia z okresu historycznego znanego jako Republika Rzymska do Cesarstwa Rzymskiego.
Dzień ten jest uważany za kluczowy w historii Rzymu, ponieważ śmierć Cezara przyczyniła się do przejścia z okresu historycznego znanego jako Republika Rzymska do Cesarstwa Rzymskiego. (Źródło: Wikipedia) Idy marcowe nabrały dużego znaczenia kulturowego. Data ta pokrywa się z 15 marca iw tym dniu został zamordowany rzymski władca Juliusz Cezar. Dzień ten jest uważany za kluczowy w historii Rzymu, ponieważ śmierć Cezara przyczyniła się do przejścia z okresu historycznego znanego jako Republika Rzymska do Cesarstwa Rzymskiego.
Później William Shakespeare w swojej sztuce Juliusz Cezar, pisał o idach marcowych, kiedy rzymski cesarz został dźgnięty w plecy przez grupę 60 senatorów, w tym Brutusa, Kasjusza i im podobnych. Była to kulminacja spisku zaklętego przez Kasjusza, a później wspomaganego i wspieranego przez Brutusa. Cezar w rzeczywistości został ostrzeżony przez wróżbitę, by uważał na idy marcowe. W sztuce, na chwilę przed wejściem do Teatru Pompejusza, gdzie ostatecznie został zamordowany, Cezar przeszedł obok wróżbity i powiedział mu: Nadchodzą Idy Marcowe, co oznacza, że proroctwo się nie spełniło. Widzący odpowiedział na to: Tak, Cezarze; ale nie zniknął.
Jak się okazało, jego przepowiednia się spełniła i Cezar został zabity. Przez lata ci, którzy czytali i studiowali tę sztukę, Idy marcowe kojarzyły się z kilkoma skojarzeniami, przede wszystkim ze zdradą. W rzeczywistości jednym z najbardziej znanych momentów ze sztuki Szekspira był Cezar wykrzykujący w szoku i wyrzutach sumienia: Et tu, Brute? Potem spada Cezar. Powiedział to, kiedy zobaczył swojego drogiego przyjaciela Brutusa również jako część współspiskowców. Widząc, że Brutus zdradził go i dźgnął go wraz z resztą, Cezar przyjął swój los – potem spadł Cezar.
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
