Oglądałeś Sherni? Jak, dlaczego i kilka interesujących odkryć dotyczących śledzenia tygrysów

Dlaczego więcej tygrysów niż tygrysów wchodzi w konflikt z ludźmi? Jak tygrys przebył 3000 km, unikając kontaktu z człowiekiem? Śledzenie tygrysów pomogło odpowiedzieć na te i inne pytania w Maharashtrze.

Tygrysy mają doskonałe zdolności do ukrywania się pod skanerem. (Ekspresowe zdjęcie/plik)

„Sherni” z Vidya Balan wzbudził duże zainteresowanie złożonymi relacjami między człowiekiem a tygrysem. Zainspirowany sagą Avni z 2018 roku, kiedy tygrysica Avni została zastrzelona w lesie Pandharkawada w dystrykcie Yavatmal w Maharashtra film pokazuje fragmentarycznie, jak wydział leśny wyśledził tygrysicę, która zaczęła atakować ludzi i uważano, że zabiła co najmniej pięć osób, zanim nakazano jej schwytanie lub zastrzelenie.

W Maharashtrze, podobnie jak w filmie, historia Avni zakończyła się kontrowersyjnym zabiciem przez prywatnego strzelca wynajętego przez wydział leśny. W Maharashtrze, podobnie jak w filmie, śledzenie Avni testowało granice umiejętności departamentu.

Jak śledzony jest tygrys i dlaczego?

Biorąc pod uwagę wyjątkową zdolność tygrysa do ukrywania się pod skanerem, nie można przecenić znaczenia śledzenia tygrysa – nie tylko dla operacji chwytania, ale także dla zrozumienia jego ogólnego zachowania i ekologii.

Z biegiem lat śledzenie tygrysów znacznie się poprawiło dzięki wyrafinowanym narzędziom technologicznym dostępnym dla menedżerów dzikiej przyrody. Doprowadziło to do lepszego zrozumienia świata tygrysów jako całości, dając ogromne możliwości lepszej ochrony tygrysów.

Dwa główne sposoby śledzenia tygrysa to fotopułapki, jak pokazano w „Sherni”, oraz obroże radiowe. Można również korzystać z fotopułapek GSM, choć są one uzależnione od łączności z Internetem.

Na tygrysy zakłada się obroże radiowe w celu długoterminowego badania ich zachowania, sposobu odżywiania się, sposobu poruszania się itp. W tym celu tygrysa uspokaja się i zakłada obrożę na szyję. Korzystając z wysoce wyrafinowanej technologii telemetrii radiowej, urzędnicy mogą uzyskać w czasie rzeczywistym informacje o jego ruchu.

Biuletyn Informacyjny| Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej

Jak fotopułapki pomagają śledzić tygrysa

Jeśli jednak trzeba schwytać tygrysa bez obroży, menedżerowie dzikiej przyrody muszą polegać na tradycyjnych metodach śledzenia mopsów, odchodów tygrysów, zadrapań na drzewach i fotopułapek. Oznacza to, że urzędnicy w zasadzie grają w nadrabianie zaległości z dużym kotem.

W Maharashtrze, podobnie jak w filmie, historia Avni zakończyła się kontrowersyjnym zabiciem przez prywatnego strzelca wynajętego przez wydział leśny. (zdjęcie ekspresowe)

Fotopułapki ustawione są w miejscach, przez które tygrys najprawdopodobniej przejdzie. Ale poza tymi miejscami przenosi się do wielu innych obszarów, w których nie ma kamer. W ten sposób można otrzymać tylko kilka lokalizacji tygrysa. Co więcej, kamery są sprawdzane dopiero po 2-12 godzinach przerwy, w zależności od okoliczności. Zanim jego obrazy zostaną znalezione w danej fotopułapce, tygrys przeniósł się już w inne miejsce, dając urzędnikom jedynie przybliżone wyobrażenie o obszarach, w których szanse na jego odnalezienie są jasne. Ale to znowu zależy w dużej mierze od czynnika szczęścia.

Ponadto, chociaż pułapki z kamerą pomagają w identyfikacji zwierzęcia, ale jeśli w danym miejscu porusza się więcej niż jeden tygrys, może to być trudne.

Fakt ten potwierdzają dwa wybitne przykłady — wyczerpujące operacje mające na celu przechwycenie zarówno Avni (2018), jak i RT1 (2020), tygrys z Rajura tahsil z dystryktu Chandrapur w Maharasztrze, który zabił około dziewięciu osób w okresie około 18 miesięcy.

Co ujawniło śledzenie telemetryczne dotyczące tygrysów

W śledzeniu telemetrycznym tygrys zawsze pozostaje na radarze urzędników.

Ale bardziej niż dokładna trasa ruchu tygrysa, telemetria daje również doskonały wgląd w zachowanie tygrysa. Daje cenne informacje o tym, kiedy chodzi, gdzie woli się zatrzymać, jak długo odpoczywa, co zabija, jak często zabija itp.

Kiedy tygrys porusza się przez krajobrazy zdominowane przez ludzi, zazwyczaj porusza się z przewidywalnym kierunkiem, co oznacza, że ​​wybiera określoną trasę i kontynuuje nią, dopóki nie zostanie zakłócony. W lesie jednak nie podąża w określonym kierunku, ponieważ ma wokół siebie odpowiednie środowisko, aby poczuć się jak w domu.

Śledzenie tygrysów odbywa się zarówno na obszarach chronionych (PA), jak i poza obszarami PA (ogólnie krajobrazy zdominowane przez człowieka). Jest to dalej rozróżniane na śledzenie na ustalonych i nieustanowionych terytoriach. Generalnie tygrysy mają niewielkie terytoria, których zaciekle strzegą, stale je patrolując. Z drugiej strony tygrysy mają duże terytoria i dlatego, gdy przeniosą się z jednego końca na drugi, inny samiec może wkroczyć na ich terytorium, a oni nawet by tego nie zauważyli.

Ale są też tygrysy, które nie mają ustalonych terytoriów. Takie tygrysy można znaleźć zarówno w PA, jak i poza PA. Ruch takich tygrysów jest nieprzewidywalny i trudny do wyśledzenia. Z czasem uczą się sztuki unikania ludzi i ukrywania swojego ruchu, przemierzając zdominowane przez ludzi krajobrazy lub terytoria innych tygrysów.

Departament leśny Maharashtra wdrożył specjalny program śledzenia tygrysów we współpracy z Wildlife Institute of India (WII), zwany Dispersal of Tigers in Eastern Vidarbha Landscape od 2016 do 20. Jego zadaniem było badanie wzorców migracji tygrysów. Badanie ujawniło wiele interesujących aspektów migracji tygrysów.

Historia Walkera, który przeszedł 3000 km

Najważniejszym z badanych tygrysów był Walker, którego ponad 3000-kilometrowa epicka podróż z Pandharkawada w dystrykcie Yavatmal do jaskiń Ajanta w dystrykcie Aurangabad w ciągu sześciu miesięcy uniosła brwi.

Najcenniejszym wkładem śledzenia Walkera było to, że instynktownie i skutecznie unikał kontaktu z ludźmi. Jedyny przypadek konfliktu podczas jego podróży miał miejsce w dzielnicy Nanded, gdzie wina leżała po stronie ludzi, którzy próbowali się do niego zbliżyć, gdy Walker odpoczywał w lesie. Grupa mężczyzn uciekła z drobnymi siniakami, zanim Walker wolał kontynuować swoją podróż.

Urzędnicy wydziału leśnego założyli tygrysowi obrożę radiową. (Zdjęcie akt: wydział leśny Maharashtra)

Ta sekwencja została potwierdzona przez śledzenie telemetryczne. Gdyby tego nie było, urzędnicy musieliby zainwestować dużo czasu i pieniędzy, aby powstrzymać konflikt, ponieważ nie wiedzieliby, że tygrys odszedł.

Śledzenie tygrysa o pseudonimie Gabbar w Rezerwacie Tygrysów Tadoba Andhari (TATR) również dostarczyło cennych informacji na temat zachowania tygrysów.

Gabbar został ranny w starciu terytorialnym z innym tygrysem. Odbyła się debata, czy należy podjąć interwencję, aby to wyleczyć. Ale udało się tego uniknąć i Gabbar wyzdrowiał na własną rękę. Ale podczas urazu wykazywał inny wzorzec ruchu. Poruszał się w godzinach popołudniowych, aby uniknąć kontaktu z innymi tygrysami, w przeciwieństwie do normalnego czasu poruszania się tygrysów wczesnym rankiem i wieczorem.

Dlaczego więcej tygrysów niż tygrysów wchodzi w konflikt z ludźmi?

Zarządzający dziką fauną i florą otrzymali kolejną bardzo ważną informację z tego specjalnego programu monitoringu. Stwierdzono, że tygrysica potrzebowała więcej jedzenia niż tygrys w porównywalnych okresach czasu. Dzieje się tak, ponieważ tygrysica ma do obrony znacznie mniejsze terytorium. Więc bardziej energicznie porusza się w górę iw dół obszaru, zużywając więcej energii, a tym samym wymagając więcej jedzenia. Dotyczy to również sytuacji, gdy tygrysica nie rozmnaża się. Stwierdzono, że kobiety z PA wymagają 10-12 procent więcej jedzenia niż mężczyźni.

Zostało to również uznane za główny powód, dla którego przytłaczająca większość kobiet zwykle wchodzi w konflikt z ludźmi. Zapotrzebowanie na żywność samic w porównaniu z samcami wzrasta o około 24 procent w krajobrazach zdominowanych przez człowieka.

Program śledził również rozprzestrzenianie się tygrysicy z TATR do sanktuarium Umred-Karhandla-Paoni w dystrykcie Nagpur. Wiadomo, że tygrysy generalnie nie poruszają się na duże odległości, ale rozproszenie tygrysów TATR na ponad 150 km potwierdziło, że pokonują one duże odległości, gdy istnieje łączący i bezpieczny korytarz.

Ale być może najcenniejszą ze wszystkich informacji, jakie dostarcza śledzenie tygrysów, są bezpieczne korytarze, którymi migrują wielkie koty. Ma to daleko idące konsekwencje dla ochrony tygrysów, ponieważ ułatwienie migracji ma kluczowe znaczenie nie tylko w celu zmniejszenia przeciążenia zagęszczenia tygrysów na kilku obszarach, ale także w zapobieganiu chowu wsobnego i zapewnianiu różnorodności genetycznej. Śledzenie tygrysów pomaga zidentyfikować takie korytarze, które zarządcy dzikiej przyrody muszą ufortyfikować, aby zachęcić tygrysy do migracji do innych obszarów.

Departament Leśny i WII planują teraz kolejny długoterminowy program badawczy dotyczący monitorowania i rozprzestrzeniania się tygrysów w stanie Maharashtra, co pociągnęłoby za sobą obronę radiową trzech-czterech pokoleń rodziny tygrysów. Szczególną cechą tego programu byłoby to, że obejmowałby również młode.

(Na podstawie danych dostarczonych przez starszego naukowca WII, Bilala Habiba, który prowadzi program monitorowania tygrysów w Maharashtrze i ma doświadczenie w monitorowaniu ponad 30 tygrysów uzbrojonych w obrożę radiową w Indiach)

Podziel Się Z Przyjaciółmi: