Ekspert wyjaśnia: W jaki sposób Bangladesz zmniejszył dystans — i obecnie przewiduje się, że wyprzedzi Indie

Patrząc z daleka, widać wyraźnie, że wzrost gospodarczy Bangladeszu utrzymywał się na stałym poziomie przez ostatnie cztery dekady. Po pewnych turbulencjach w latach po odzyskaniu niepodległości, spowodowanych głodem i klęskami żywiołowymi, ogólny postęp od lat 90. był dobry.

Riksza przejeżdża obok budowanej linii estakady dla metra Dhaka Mass Rapid Transit Co. w Diabari, Dhaka, Bangladesz. (Zdjęcie z Bloomberg: Ismail Ferdous)

Około dwa lata temu minister spraw wewnętrznych Indii Amit Shah mówił o infiltratorach którzy drążyli kraj jak termity. Minister z Bangladeszu odparł, że Oświadczenie Szacha było niestosowne, niechciane , a nie na podstawie informacji. ten Najnowsze prognozy MFW dotyczące PKB per capita ponieważ kraje Azji Południowej pokazują, że rzekoma „fabryka termitów” świeci — Bangladesz, który od kilku lat radzi sobie lepiej niż Indie i Pakistan pod względem wskaźników rozwoju społecznego i społecznego, zaczyna również iść naprzód na froncie gospodarczym.

Ekonomiści rozwoju Jean Drèze i Amartya Sen pokazali w swojej książce z 2013 roku: Niepewna chwała: Indie i ich sprzeczności , że Bangladesz przyćmiewał swoich większych sąsiadów pod względem wskaźników takich jak śmiertelność niemowląt, szczepienia dzieci, umiejętność czytania i pisania kobiet, dostęp do lepszych warunków sanitarnych i całkowity współczynnik dzietności. Kiedy naród narodził się w 1971 roku, przeciętny Bangladesz mógł żyć tylko 46,5 roku, czyli o dwa lata krócej niż przeciętny Hindus. Do 2018 roku średnia długość życia w Bangladeszu wzrosła do 72 lat, czyli o dwa lata dłużej niż w Indiach. Bangladesz pozostawał w tyle za Indiami tylko w jednym głównym wymiarze gospodarczym – dochodach na mieszkańca, który w 2015 r. był o około 25% niższy niż w Indiach. Ale jeśli najnowsze prognozy MFW są dokładne, luka ma zniknąć, a Bangladesz i Indie mają iść łeb w łeb do 2025 roku.

Dr Ashikur Rahman jest starszym ekonomistą w Policy Research Institute of Bangladesh, Dhaka

Postrzeganie tego jako jednorocznego zjawiska wynikającego z wywołanego pandemią (-)10% wzrostu w Indiach, podczas gdy Bangladesz odnotował wzrost o (+)3,8%, byłoby błędem. Każdy wskaźnik społeczny lub ekonomiczny ma na celu uchwycenie pewnego aspektu ludzkiego dobrobytu — a gdy kraj konsekwentnie radzi sobie lepiej w wielu różnych wskaźnikach, nadrabianie zaległości ekonomicznych jest również całkowicie prawdopodobne. Większość analityków w Bangladeszu obserwuje to od dłuższego czasu — wybuch Covid-19 mógł po prostu przyspieszyć ten proces.

Więc co pozwoliło Bangladeszowi wyjść za róg?

Historia ekonomiczna Bangladeszu nie zawsze była optymistyczna. Niedługo po odzyskaniu niepodległości ówczesny sekretarz stanu USA Henry Kissinger (nie)sławny nazwał Bangladesz koszem bez dna, a eksperci ds. rozwoju nie wierzyli, że przeludniony kraj z bardzo niewielkimi zasobami naturalnymi ma wielkie perspektywy gospodarcze. Proroctwa te oczywiście nie uwzględniały stopniowej poprawy wskaźników społecznych i ekonomicznych w czasie.

Źródło: Bangladesz Bank

Od 2009 r. rząd premiera Szejka Hasiny wykazywał silną wolę polityczną wykorzenienia islamskiego terroryzmu i ustanowienia pokoju, a także trwałe zaangażowanie polityczne na rzecz stabilności makroekonomicznej poprzez rozważne zarządzanie długiem fiskalnym i międzynarodowym, rozbudowę sieci zabezpieczenia społecznego i realizacja mega projektów infrastrukturalnych. Jednym z najważniejszych osiągnięć premiera było skuteczne zrównoważenie konkurujących interesów Indii, Chin, Japonii, Rosji i USA, co pozwoliło Bangladeszowi chronić interesy narodowe i rozwijać korzystne dla wszystkich stosunki polityczne i gospodarcze z głównymi globalnymi uprawnienie.

Również w wyjaśnionym | Jaki jest koszt ekonomiczny bycia „brudnymi Indiami”?

Premier Bangladeszu Szejk Hasina przemawia na konferencji w Tokio w Japonii w 2019 r. (Zdjęcie z Bloomberg: Akio Kon)

Patrząc z daleka, widać wyraźnie, że wzrost gospodarczy Bangladeszu utrzymywał się na stałym poziomie przez ostatnie cztery dekady. Po pewnych turbulencjach w latach po odzyskaniu niepodległości, spowodowanych głodem i klęskami żywiołowymi, ogólny postęp od lat 90. był dobry. Rozważać:

* Średni wzrost PKB Bangladeszu był wyższy niż średni wzrost PKB na świecie w ciągu ostatnich trzech dekad; od 2010 r. jest wyższa niż średnia stopa wzrostu w Azji Południowej. Od 1980 r. średni wzrost gospodarczy Bangladeszu stale wzrastał w każdej dekadzie. W 2018 r. Bangladesz stał się jedną z najszybciej rozwijających się gospodarek na świecie.

* Udział rolnictwa w PKB Bangladeszu systematycznie spadał, podczas gdy udział produkcji i usług wzrastał (tabela 1). W 1980 r. rolnictwo odpowiadało za prawie jedną trzecią PKB; przemysłu za mniej niż jedną piątą. W 2018 r. udział rolnictwa w PKB spadł do mniej niż 15%, a przemysł stanowi obecnie ponad jedną trzecią. Wkład sektora wytwórczego w PKB podwoił się od 1980 roku.

*Eksport rósł od lat 90. (wykres 3). Wzrosły z mniej niż 2 miliardów USD w FY92 do ponad 40 miliardów USD w FY19 – wzrost o czynnik (około) 20 w ciągu 37 lat.

* Wykres 3 pokazuje również, że przekazy pieniężne szybko wzrosły po roku finansowym 91, z około 764 milionów USD do ponad 16,4 miliarda USD w roku finansowym 2019. Bangladesz znajduje się w pierwszej dziesiątce krajów otrzymujących przekazy pieniężne na świecie, mimo że różnica w zarobkach Bangladeszu i krajów o znacznie mniejszej liczbie ludności (takich jak Filipiny) jest bardzo duża – co podkreśla, że ​​przekazy z Bangladeszu pochodzą z nisko opłacanej siły roboczej. Pomimo takich słabości, Bangladesz otrzymał w tym roku ponad 18 miliardów dolarów przekazów pieniężnych, co pomogło ustabilizować szok zagregowanego popytu spowodowany blokadą wywołaną pandemią.

Bangladesz był świadkiem zarówno transformacji strukturalnej, jak i rozwoju sektorów zdolnych do generowania przyzwoitych dochodów z wymiany walut, co pomogło decydentom utrzymać komfortowe fundamenty makroekonomiczne. Aby utrzymać ten postęp gospodarczy na dłuższą metę, istnieje potrzeba poprawy podstawowych wyzwań związanych z zarządzaniem — słabej zdolności mobilizacji podatków, przeciążonego sądownictwa, niewystarczających zdolności biurokratycznych — które nękają prawie wszystkie kraje Azji Południowej. Ponadto, ponieważ wiele części świata szybko traci wiarę w doktrynę wolnego handlu, a większe bloki handlowe coraz bardziej skłaniają się ku protekcjonizmowi, Bangladesz będzie musiał dokładnie zbadać kontekst międzynarodowy, w którym konkuruje. Kliknij, aby śledzić Ekspresowe wyjaśnienie na Telegramie

Dr Ashikur Rahman jest starszym ekonomistą w Policy Research Institute of Bangladesh, Dhaka

Podziel Się Z Przyjaciółmi: