Wyjaśnienie: oto dlaczego Indonezja jest najgorszym miejscem na lot

Według Aviation Safety Network, odrzutowiec Boeinga 737-500 brał udział w ośmiu wypadkach z utratą kadłuba lub incydentach, w których uszkodzenia samolotu nie da się naprawić, z 220 ofiarami śmiertelnymi. A319 Airbusa SE, porównywalny odrzutowiec, był zaangażowany w trzy osoby.

To, co wysłało lot SJ182 do Morza Jawajskiego wkrótce po starcie, nie jest jeszcze jasne i prawdopodobnie nie nastąpi, dopóki czarna skrzynka samolotu nie zostanie odzyskana i zbadana.

ten katastrofa lotu Sriwijaya Air 182 na sobotnie popołudnie to kolejna skaza na i tak już słabe wyniki bezpieczeństwa lotniczego Indonezji.

W przeszłości w tym kraju doszło do kilku incydentów związanych z kwestiami bezpieczeństwa, w tym złej konserwacji, szkolenia pilotów, awarii komunikacyjnych lub mechanicznych oraz problemów z kontrolą ruchu lotniczego. To najgorsze miejsce w Azji na samolot, ze 104 wypadkami i 2353 związanymi z nimi ofiarami śmiertelnymi, wynika z danych Aviation Safety Network. To, co wysłało lot SJ182 do Morza Jawajskiego wkrótce po starcie, nie jest jeszcze jasne i prawdopodobnie nie nastąpi, dopóki czarna skrzynka samolotu nie zostanie odzyskana i zbadana. Wiadomo jednak o dwóch rzeczach — odrzutowiec leciał w ulewnym deszczu, a model Boeinga Co. miał prawie 27 lat.

Należał do rodziny 737 odrzutowców producenta linii lotniczych, jednego z najbardziej udanych samolotów wszech czasów. Marka po raz pierwszy zaczęła latać w 1967 roku i przeszła kilka iteracji. Wspomniany odrzutowiec Sriwijaya Air to 737-500, część serii Classic Boeinga, która obejmuje również 737-300 i 737-400. Seria 737 Max została wprowadzona później w 2017 roku i była to wersja, w której doszło do dwóch śmiertelnych wypadków: Lion Air Flight 610 w październiku 2018 roku i Ethiopian Airlines Flight 302 w marcu 2019 roku.

Globalnie Boeing dostarczył około 390 z modeli 737-500, które są przeznaczone do przewozu 145 osób z ładownością. Według strony internetowej przewoźnika, samoloty obsługiwane przez Sriwijaya Air, jednego z najnowszych krajowych przewoźników w Indonezji, który obsługuje mnóstwo małych, regionalnych miejsc docelowych w południowo-wschodniej Azji, są skonfigurowane na 120–112 w klasie ekonomicznej i osiem w kabinie pasażerskiej.

Zła pogoda

Ale z komercyjnymi liniami lotniczymi, które zwykle zastępują odrzutowce po około 25 latach, Sriwijaya's była po starszej stronie. Zanim trafił w ręce przewoźnika w 2012 roku, latał nim Continental Air Lines i United Airlines Holdings Inc., jak wynika z danych flotowych zamieszczonych na portalu Planespotters.net. Średni wiek floty Boeingów Sriwijaya wynosi około 17 lat. Wyłączając Boeinga 737-900, który odbył swój pierwszy lot w 2014 roku, średni wiek floty wynosi prawie 19 lat, jak pokazują obliczenia Bloomberga. Dla porównania, średni wiek floty przewoźnika PT Garuda Indonesia wynosi 8,3 roku.

Nie wiemy jeszcze, co spowodowało incydent – ​​powiedział Shukor Yusof, założyciel firmy konsultingowej lotniczej Endau Analytics w Malezji. To powiedziawszy, wciąż jest wiele do zrobienia, aby poprawić kulturę bezpieczeństwa, a prezydent Indonezji Joko Widodo może utrwalić swoje dziedzictwo, podejmując wspólne wysiłki na rzecz przywrócenia zaufania i wiary w lokalne lotnictwo w swojej ostatniej kadencji.

Nie tylko wiek samolotu może powodować problemy. W Indonezji, gdzie znajduje się jeden z największych archipelagów na Ziemi, łańcuch wysp rozciągający się od Londynu do Nowego Jorku, występuje jeden z najwyższych na świecie przypadków burz i uderzeń piorunów. (Miasto Bogor miało rekordowe 322 dni burz w ciągu jednego roku w 1988 r.)

Ratownicy sprawdzają szczątki znalezione w wodach wokół miejsca, w którym pasażerski odrzutowiec Sriwijaya Air stracił kontakt z kontrolerami ruchu lotniczego wkrótce po starcie, w centrum dowodzenia poszukiwawczo-ratunkowym w porcie Tanjung Priok w Dżakarcie w Indonezji (AP Photo/Dita Alangkara)

Istnieją również erupcje wulkaniczne, które wyrzucają w powietrze pióropusze popiołu, które mogą zostać zassane do silników odrzutowych, powodując ich awarię. W 2019 roku lotnisko na Bali odwołało i przekierowało wiele lotów po erupcji góry Agung, która wyrzuciła popiół na południe wyspy. Wraz z globalnym ociepleniem coraz częściej występują również ekstremalne zjawiska pogodowe. Lot 182 Sriwijaya był opóźniony o około godzinę z powodu niesprzyjających warunków.

Podczas gdy musimy czekać na końcowy raport z dochodzenia, aby poznać prawdziwą przyczynę incydentu, wstępne dane wydają się wskazywać na możliwą dezorientację w kokpicie, której czynnikiem jest tu zła pogoda, niezależny analityk lotniczy Gerry Soejatman powiedział.

Raporty o incydentach

Awarie komunikacji były również przyczyną katastrof w Indonezji, która przed zeszłoroczną pandemią koronawirusa była jednym z najszybciej rozwijających się rynków lotniczych. Podczas lotu AirAsia Bhd., który wystartował z Surabaya w grudniu 2014 r., indonezyjski pilot i francuski drugi pilot zaczęli przeciwdziałać sobie nawzajem za sterami po tym, jak ich próby naprawy wadliwego systemu steru spowodowały wyłączenie autopilota. Samolot wznosił się stromo, utknął i spadł do oceanu.

Podobnie jak wiele lotnisk w kraju, Soekarno-Hatta z Dżakarty boryka się z boomem podróży lotniczych w Azji. Chociaż jego zaprojektowana roczna przepustowość została rozszerzona, aby obsłużyć około 60 milionów pasażerów, w 2019 r., zanim Covid-19 zdziesiątkował popyt na podróże, obsłużyła około 80 milionów. Trzeci pas startowy został otwarty w styczniu ubiegłego roku, aby zmniejszyć zatory i częste opóźnienia lotów.

Ludzie czekają na wieści o swoich bliskich, którzy znajdują się na pokładzie pasażerskiego odrzutowca Sriwijaya Air, który po starcie stracił kontakt z kontrolerami ruchu lotniczego, na międzynarodowym lotnisku Soepadio w Pontianak, Zachodni Kalimantan, Indonezja (AP Photo/Helmansyah)

Sriwijaya Air, która została założona w 2003 roku i obsługuje obecnie 53 trasy, w większości lokalne, ale niektóre międzynarodowe, w tym do Penang w Malezji i Dili w Timorze Wschodnim, nie miała wcześniej żadnych śmiertelnych wypadków. Miały miejsce cztery inne incydenty z udziałem odrzutowców, ostatni w maju 2017 roku, kiedy Boeing 737-33A przeleciał nad pasem startowym.

Wcześniej było to w czerwcu 2012 roku, kiedy inny odrzutowiec Boeinga zjechał z pasa startowego po przyziemieniu w Pontianak w Zachodnim Kalimantanie, gdzie kierował lot 182. Samolot został spisany na straty z powodu rozległych uszkodzeń podwozia. W czasie zbliżania się również mocno padało. Cztery incydenty bez skutku śmiertelnego w ciągu 17 lat nie są złe. TransNusa Aviation Mandiri, założona w 2012 roku, miała jeden wypadek, podczas gdy Lion Air, założona w 1999 roku, miała dziewięć plus kolejne dwa wypadki śmiertelne.

Według Aviation Safety Network, odrzutowiec Boeinga 737-500 brał udział w ośmiu wypadkach z utratą kadłuba lub incydentach, w których uszkodzenia samolotu nie da się naprawić, z 220 ofiarami śmiertelnymi. A319 Airbusa SE, porównywalny odrzutowiec, był zaangażowany w trzy osoby. We wrześniu 2008 roku samolot Aeroflot PJSC 737-500 rozbił się, zabijając 88, podczas gdy w wypadku Asiana Airlines Inc. w lipcu 1993 roku zginęło 68 osób. Śledczy powiązali wypadki z czynnikami, takimi jak wydajność pilota, wyszkolenie lub pogoda. Jeśli nie ma ocalałych z lotu Sriwijaya 182, oznaczałoby to trzecią najgorszą katastrofę 737-500.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: