Wyjaśnienie: Jak izraelski system obrony powietrznej Iron Dome przechwytuje rakiety

Filmy w mediach społecznościowych pokazują, że rakiety wystrzelone z Gazy są przechwytywane przez izraelski system obrony powietrznej Iron Dome. Wyglądało na to, że rakiety uderzają w niewidzialną tarczę.

Widoczne są smugi światła, gdy izraelski system antyrakietowy Iron Dome przechwytuje rakiety wystrzeliwane ze Strefy Gazy w kierunku Izraela, jak widać z Aszkelonu w Izraelu. (Reuters)

w konflikt między Izraelem a Palestyną obie strony podjęły się nalotów i ataków rakietowych. We wtorek wieczorem filmy w mediach społecznościowych pokazał, że rakiety wystrzelone z Gazy zostały przechwycone przez izraelski system obrony powietrznej Iron Dome. Wyglądało na to, że rakiety uderzają w niewidzialną tarczę.

Biuletyn Informacyjny| Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej

Czym jest żelazna kopuła?

Jest to system obrony powietrznej krótkiego zasięgu ziemia-powietrze, który obejmuje radar i pociski przechwytujące Tamir, które śledzą i neutralizują wszelkie rakiety lub pociski wymierzone w izraelskie cele. Służy do zwalczania rakiet, artylerii i moździerzy (C-RAM) oraz samolotów, śmigłowców i bezzałogowych statków powietrznych.

Geneza Żelaznej Kopuły sięga wojny izraelsko-libańskiej w 2006 roku, kiedy Hezbollah wystrzelił tysiące rakiet na Izrael. W następnym roku Izrael ogłosił, że jego państwowy system Rafael Advance Systems przedstawi nowy system obrony powietrznej, aby chronić miasta i ludzi. Został opracowany we współpracy z Israel Aerospace Industries.

Żelazna Kopuła została wdrożona w 2011 roku. Podczas gdy Rafael twierdzi, że wskaźnik sukcesu wynosi ponad 90%, z ponad 2000 przechwyconych, eksperci zgadzają się, że wskaźnik sukcesu wynosi ponad 80%. Rafael twierdzi na swojej stronie internetowej, że może chronić rozmieszczone i manewrujące siły, a także wysuniętą bazę operacyjną (FOB) i obszary miejskie przed szeroką gamą zagrożeń pośrednich i powietrznych.

Jak to działa i co sprawia, że ​​jest tak skuteczny?

Żelazna Kopuła ma trzy główne systemy, które współpracują ze sobą, aby zapewnić osłonę nad obszarem, w którym jest rozmieszczona, obsługując wiele zagrożeń. Posiada radar wykrywający i śledzący, który wykrywa wszelkie nadchodzące zagrożenia, system zarządzania bitwą i kontrolą uzbrojenia (BMC) oraz jednostkę strzelającą pociskami. BMC jest w zasadzie łącznikiem między radarem a pociskiem przechwytującym.

Może być używany w każdych warunkach pogodowych, w tym w dzień iw nocy.

Interceptory kontra rakiety

Źródło: Theodor Postol za pośrednictwem The NYT

Emerytowany marszałek lotnictwa Anil Chopra, który kieruje think tankiem Center for Air Power Studies (CAPS) w New Delhi, wyjaśnił, że w każdym systemie obrony powietrznej istnieją dwa główne elementy. Jednym z nich jest radar, który powinien mieć zdolność widzenia małych obiektów i dokładnego ich śledzenia.

Powiedział, że w każdym systemie obrony powietrznej zwykle znajdują się dwa do trzech radarów, które wykrywają i śledzą nadlatujące obiekty. Kiedy wystrzelisz broń, to radar śledzący pomoże broni się tam dostać. Po tym, powiedział, własna głowa broni przejmie kontrolę.

Po wystrzeleniu pocisk powinien być w stanie wykonać manewr, powinien być w stanie samodzielnie dostrzec mały cel, a następnie iść i strzelać. Nie da się jednak za każdym razem trafić w cel bezpośrednio, dlatego w każdym pocisku znajduje się coś, co nazywa się zapalnikiem zbliżeniowym, czyli zapalnikiem sterowanym laserem. Przejście w promieniu dziesięciu metrów od celu aktywuje i wysadza pocisk szrapnelem, który niszczy cel. Głowica jest eksplodowana w taki sposób, że uwzględnia prędkość pocisku i celu. powiedział Chopra.

Ile to kosztuje?

Każda bateria lub cała jednostka może kosztować ponad 50 milionów dolarów, a jeden pocisk przechwytujący Tamir kosztuje około 80 000 dolarów. Z kolei rakieta może kosztować mniej niż 1000 dolarów. System wysyła dwa pociski Tamir do przechwycenia każdej rakiety.

Chopra powiedział jednak, że nie jest to dobry sposób na ocenę opłacalności. Jeśli mam brać… rakiety, które kosztują bardzo niewiele, a wystrzeliwuję dowolny pocisk, to jest to kosztowne ćwiczenie.

Ale to działa odstraszająco, powiedział. Powiedział też, że opłacalność to ocalenie każdego życia. Po drugie, dodał, dotyczy morale narodu, który nie daje się zastraszyć rakietami.

Jakie systemy mają Indie?

Chopra powiedział, że Izrael, wraz z USA i Rosją, jest liderem. Izrael musiał to opanować ze względu na otaczające ich zagrożenie i bardzo blisko współpracuje z Amerykanami.

Ponieważ Indie są w trakcie kupowania S-400 powiedział.

Podczas gdy Indie są wielkości kontynentu, Izrael jest mniejszy i musi radzić sobie z zagrożeniami, które są stosunkowo blisko niego. Mamy S-400, który również obsługuje trzy zagrożenia (rakiety, pociski i pociski manewrujące). Ale mają znacznie większy zasięg. S400 musi zestrzeliwać pociski, samoloty w zasięgu od 300 do 400 km. Chopra powiedział, że S-400 ma znacznie większą bańkę obrony powietrznej, aby odeprzeć zagrożenia.

Indie i Izrael mają znaczącą współpracę w zakresie rakiet, w tym Baraak-8. Wykonaliśmy również dużo pracy z Izraelem w zakresie radarów obrony przeciwlotniczej, powiedział.

W tej chwili Indie posiadają rakiety ziemia-powietrze krótkiego zasięgu Akash oraz rosyjskie systemy, w tym Peczora. Chopra powiedział, że wszystkie są stopniowo zastępowane bardziej nowoczesnymi systemami, dodając, że Indie kupują od USA dwa National Advanced Surface to Air Missile System-II, aby chronić Delhi.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: