Wyjaśnienie: Jak właściciel Leicester City z Tajlandii przeciwstawił się trendowi wrogości fanów w Premier League

Po raz pierwszy w swojej 137-letniej historii Leicester zdobyło najstarsze trofeum w klubowej piłce nożnej. Co ważniejsze, ich triumf przełamał hegemonię tak zwanej „wielkiej szóstki” w angielskim/europejskim futbolu.

36-letni prezes Leicester City (w środku) przejął płaszcz od swojego zmarłego ojca Vichaia, aby poprowadzić klub do większego sukcesu. (miasto Leicester/Twitter)

Siatka na Wembley wybrzusza się po bramce Belgów, komentator meczu Martin Tyler wypalił w telewizji, gdy Leicester City objęło prowadzenie z Chelsea w finale Pucharu Anglii. Ale wykraczając poza super uderzenie Youri Tielemansa i cud Kaspera Schmeichela, z wyjątkiem śmierci, prawdziwa frajda, frajda – parafrazując piosenkę przewodnią Leicester City (dilly-ding, dilly-dong) – nadeszła chwila po prezentacji trofeum. Schmeichel wprowadził na boisko właściciela klubu Aiyawatta „Khun Top” Srivaddhanaprabhę, a lisy rozkoszowały się zwartą rodziną. W czasach, gdy właściciele klubów, zawodnicy i kibice nie zawsze patrzą sobie w oczy, Khun Top jest jak powiew świeżego powietrza.

Biuletyn Informacyjny| Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej

Jak znaczące było zwycięstwo Leicester w Pucharze Anglii?

Po raz pierwszy w swojej 137-letniej historii Leicester zdobyło najstarsze trofeum w klubowej piłce nożnej. Co ważniejsze, ich triumf przełamał hegemonię tak zwanej „wielkiej szóstki” w angielskim/europejskim futbolu. Leicester wygrał Premier League w latach 2015-16. Ich sobotni sukces w FA Cup oznaczał, że klub spoza grupy ucieczek Superligi Europejskiej podniósł sztućce. Manchester City wygrał ligę i Puchar Ligi. Zmierzą się z Chelsea w finale Ligi Mistrzów, a Manchester United uważany jest za zdecydowanego faworyta przeciwko Villarreal w finale Ligi Europy.

Jak koleżeństwo Leicester wyszło na pierwszy plan podczas świętowania po meczu?

Przez całą grę oczy były skierowane na Khun Top. 36-letni prezes Leicester City przejął płaszcz od swojego zmarłego ojca Vichaia, aby poprowadzić klub do większych sukcesów. Gdy Schmeichel zaprosił go na boisko, Khun Top uściskał piłkarzy i ruszył prosto do Brendana Rodgersa, menedżera pierwszego zespołu. Oboje długo się uściskali. Stanowiło to wyraźny kontrast z tym, co działo się w innych miejscach w angielskiej piłce nożnej z najwyższej półki, gdzie kibice toczą wojnę z właścicielami klubów.

Nie sądzę, że istnieje klub bardziej powiązany od góry do dołu, jak to widzimy w tym klubie, powiedział były obrońca Manchesteru United i Anglii Rio Ferdinand w BT Sport. Były pomocnik Chelsea i Anglii Joe Cole zgodził się. Będzie kilka dużych klubów i kilka, dla których grałem, które będą zazdrosne i zazdrosne o tych właścicieli. Nie sądzę, że zobaczysz innego właściciela, który wchodzi na boisko i jest kochany tak, jak kochano tego mężczyznę, aby był obejmowany tak, jak był obejmowany.

Czym właściciele Leicester City różnią się od większości ich odpowiedników z „Wielkiej Szóstki”?

„GlazersOut” jest obecnie prawdopodobnie najczęściej używanym hashtagiem piłkarskim. Kibice Manchesteru United twierdzą, że właściciele wyssali z klubu ponad miliard funtów. Katalizatorem okazała się nieudana próba sekstetu, by ujawnić Europejską Super Ligę – wraz z sześcioma innymi kontynentalnymi bigwigami. Przeprosiny właścicieli nie zostały przyjęte. Dwa tygodnie temu fani United najechali Old Trafford, zmuszając do odwołania meczu z Liverpoolem.

Kilka dni temu Casey Stoney ogłosiła swoją decyzję o ustąpieniu ze stanowiska menedżera Manchester United Women i wskazano na napięcia między nią a klubem związane ze słabymi udogodnieniami dla graczy. Daily Mail poinformował, że gracze nie mogli brać prysznica między treningiem a posiłkami, zanim zainstalowano prowizoryczne portocabiny, a najbliższe toalety znajdują się 10 minut spacerem od boiska treningowego.

Zaledwie kilka godzin przed finałem FA Cup fani Tottenhamu Hotspur zebrali się przed klubowym stadionem i protestowali przeciwko właścicielowi ENIC i prezesowi Danielowi Levy. Spurs zdobyli tylko jeden Puchar Ligi w ciągu 20 lat, chociaż byli częścią ESL.

Wyjdź z naszego klubu, fani Arsenalu niedawno rozwinęli transparenty, aby zaprotestować przeciwko właścicielowi klubu Stanowi Kroenke, podczas gdy fani Liverpoolu wywieszają banery: „nic to nic”, FSG (właściciele amerykańscy) na zewnątrz.

Natomiast Leicester City to klub, który, jak powiedział Cole; skierował wszystkich do mężczyzny, kobiety i dziecka we właściwym kierunku. W czasie, gdy większość właścicieli rzekomo wykorzystuje swoje nabytki jako maszyny do obracania pieniędzmi, Lisy objęły piłkę nożną, piłkarzy, personel i społeczność. Khun Top kontynuuje spuściznę swojego ojca po jego śmierci w katastrofie helikoptera poza King Power Stadium 27 października 2018 r.

Jak powiedział Ferdinand, jest to własność z „twarzą”, co jest różnicą.

Co świadczy o dobrej pracy właścicieli Leicester City?

Przykładów jest mnóstwo, od podarowania każdemu członkowi zwycięskiego zespołu w latach 2015-16 luksusowego BMW po przekazanie 2 milionów funtów szpitalowi dziecięcemu w Leicester na utworzenie oddziałów intensywnej terapii. W zeszłym roku LeicestershireLive poinformował, że ankieta przeprowadzona wśród 3000 angielskich kibiców piłkarskich wybrała King Power jako najlepszych właścicieli klubów w Premier League. W raporcie wspomniano również, jak Khun Top zapłacił za 75 pokoi hotelowych dla grupy fanów, którzy ugrzęźli w Calais podczas Storm Ciara po podróży, aby wesprzeć OH Leuven, siostrzany klub Leicester.

Jak radzą sobie na boisku?

Leicester zajmuje trzecie miejsce w tabeli Premier League, o krok od zabezpieczenia futbolu w Lidze Mistrzów w przyszłym sezonie. Pomogła doskonała polityka rekrutacyjna. Dane opublikowane przez Squawka pokazują, jak skorzystali z umowy Bena Chilwella z Chelsea zeszłego lata, sprzedając lewego obrońcę za 50 milionów funtów i przynosząc Timothy'ego Castagne'a za 18 milionów funtów jako jego zastępcę. W 2018 roku sprzedali Riyada Mahreza Manchesterowi City za 60 milionów funtów, zastępując go Jamesem Maddisonem za 20 milionów funtów. Od tego czasu Maddison urósł.

W tym samym oknie transferowym Foxes sprzedali Harry'ego Maguire'a Manchesterowi United za 80 milionów funtów i sprowadzili Caglara Soyuncu za 13 milionów funtów. Są teraz bardzo blisko lądowania na pomocniku Lille, Boubakary Soumare, po okazyjnej umowie o wartości 20 milionów funtów, wyczuwając, że Wilfred Ndidi – zastępca N’Golo Kante w 2017 roku – może odejść latem.

Nastąpiła stabilność odgórna, od właścicieli po menedżera. Nic więc dziwnego, że Maguire zdjął kapelusz po finale FA. Vichai będzie się uśmiechał. Gratulacje @LCFC, tweetował kapitan United.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: