Wyjaśnienie: W jaki sposób druga co do wielkości na świecie pokrywa lodowa na Grenlandii stopiła się „przeszłość punktu bez powrotu”

Badanie opublikowane przez zespół naukowców z Ohio State University sugeruje, że lodowiec topnieje w tak szybkim tempie, że roczne opady śniegu nie wystarczają, aby go uzupełnić.

Gdy pokrywa lodowa całkowicie się roztopi w ciągu mniej niż stu lat, poziom mórz drastycznie się podniesie, pozostawiając przybrzeżne miasta na całym świecie całkowicie pod wodą. (Markus Rex/Alfred Wegener Institute za pośrednictwem AP)

Drugi co do wielkości lodowiec na świecie, pokrywa lodowa Grenlandii, to topienie w niespotykanym tempie Niedawne badania ostrzegają, że ze względu na rosnące temperatury wywołane zmianami klimatycznymi, które mogą już minąć, nie ma już odwrotu.

Badanie opublikowane przez zespół naukowców z Ohio State University sugeruje, że lodowiec topnieje w tak szybkim tempie, że roczne opady śniegu nie wystarczają, aby go uzupełnić. Nawet jeśli zmiany klimatyczne zostaną w jakiś sposób powstrzymane, pokrywa lodowa Grenlandii będzie nadal tracić lód.

Przeszliśmy przez punkt, z którego nie ma odwrotu, ale oczywiście jest jeszcze więcej, powiedział Ian Howat, współautor badania i profesor na Ohio State University. CNN . Zamiast być pojedynczym punktem zwrotnym, w którym przeszliśmy od szczęśliwego lądolodu do szybko zapadającego się lądolodu, jest to raczej klatka schodowa, z której spadliśmy z pierwszego stopnia, ale jest o wiele więcej stopni, aby zejść do dołu .

Gdy pokrywa lodowa całkowicie się roztopi w ciągu mniej niż stu lat, poziom mórz drastycznie się podniesie, pozostawiając przybrzeżne miasta na całym świecie całkowicie pod wodą.

Jak przeprowadzono badanie?

Zespół naukowców przeanalizował 40-letnie miesięczne dane satelitarne z ponad 200 dużych lodowców na grenlandzkiej pokrywie lodowej, które obecnie topią się i spływają do oceanu w całym kraju.

Naukowcy zmierzyli ilość lodu, który oderwał się od lodowców Grenlandii i szelfów lodowych, tworząc góry lodowe swobodnie unoszące się w oceanie. Zaobserwowali również całkowitą ilość stopionego lodu, który bezpośrednio zmieszał się z wodą oceaniczną.

Kobieta stoi obok anteny w bazie NYU na lodowcu Helheim na Grenlandii. (Zdjęcie AP: Felipe Dana, plik)

Następnie mierzyli ilość opadów śniegu otrzymywanych w regionie każdego roku — aby ocenić, w jakim stopniu lodowce zostały uzupełnione po utracie dużych połaci lodu.

Przyglądamy się tym obserwacjom teledetekcyjnym, aby zbadać, jak zmieniały się wyładowania i akumulacje lodu, powiedział Michalea King, główny autor badania i badacz z Byrd Polar and Climate Research Center na Ohio State University.

Odkryliśmy, że lód, który przedostaje się do oceanu, znacznie przewyższa śnieg gromadzący się na powierzchni pokrywy lodowej – dodała.

Jakie były główne wnioski z badania?

W latach 1980-1990 naukowcy odkryli, że opady śniegu w dużej mierze były w stanie uzupełnić ilość lodu utraconego w wyniku topnienia lodowców – utrzymując delikatną równowagę. W tym czasie pokrywy lodowe traciły rocznie około 450 gigaton (około 450 miliardów ton) lodu, który został następnie uzupełniony obfitymi opadami śniegu.

Mierzymy puls pokrywy lodowej – ile lodowców odpływa na krawędziach pokrywy lodowej – który wzrasta latem, wyjaśnił King w komunikacie prasowym. I widzimy, że był stosunkowo stabilny, aż do dużego wzrostu lodu zrzucanego do oceanu w krótkim okresie od pięciu do sześciu lat.

Szczeliny tworzą się na szczycie lodowca Helheim w pobliżu Tasiilaq na Grenlandii (Zdjęcie Reuters: Lucas Jackson, File)

Dopiero na przełomie wieków, w 2000 roku, ilość traconego corocznie lodu zaczęła się zwiększać. W tym momencie pokrywa lodowa zaczęła co roku tracić około 500 gigaton lodu. Chociaż ilość opadów śniegu pozostała taka sama, temperatury nadal rosły, powodując szybsze kurczenie się pokrywy lodowej Grenlandii niż jej uzupełnianie.

Od 1985 roku wiele lodowców Grenlandii cofnęło się średnio o 3 km. To duża odległość, zauważył King. Z tego powodu wiele z nich unosi się teraz w wodzie jako góry lodowe — ciepła woda powoduje dalsze topnienie lodu lodowca, co utrudnia powrót do poprzedniego położenia.

Jak powiedział Howat, cofanie się lodowca wprowadziło dynamikę całej pokrywy lodowej w stan ciągłego zaniku. Nawet gdyby klimat pozostał taki sam lub nawet trochę się ochłodził, pokrywa lodowa nadal traciłaby na masie.

Biorąc pod uwagę upał spowodowany wzrostem temperatury w ciągu ostatnich dwóch dekad, naukowcy są przekonani, że grenlandzka pokrywa lodowa będzie w stanie uzyskać masę tylko raz na sto lat.

Ekspresowe wyjaśnieniejest teraz włączonyTelegram. Kliknij tutaj, aby dołączyć do naszego kanału (@ieexplained) i bądź na bieżąco z najnowszymi

Co powoduje, że temperatury rosną w tak szybkim tempie?

Badanie przeprowadzone w 2019 roku przez zespół naukowców z Uniwersytetu w Bernie w Szwajcarii wykazało, że globalne temperatury w XX wieku rosły w szybszym tempie niż obserwowane od ponad 2000 lat.

Badanie wykazało, że zmiany klimatyczne w ostatnich stuleciach nie były spowodowane przypadkowymi fluktuacjami, ale antropogeniczną emisją CO2, a także innych gazów cieplarnianych.

Wraz ze wzmożoną działalnością człowieka — taką jak spalanie paliw kopalnych, wylesianie i rolnictwo — w epoce przemysłowej i po niej, wzrost temperatury stał się bardziej wyraźny.

Również w wyjaśnionym | Wysokie lub niskie ryzyko koronawirusa dla zwierząt

Co to oznacza na dłuższą metę?

Obecnie pokrywa lodowa jest już największym czynnikiem przyczyniającym się do wzrostu poziomu mórz na całym świecie — z ponad 280 miliardami ton topniejącego lodu co roku zalewa ocean. Pokrywa lodowa Grenlandii może całkowicie stopić się do roku 3000, powodując wzrost poziomu mórz o 23 stopy na całej planecie. Insider biznesowy raport.

Z powodu topnienia lodowców poziom morza podnosi się każdego roku o ponad milimetr. Zmiana klimatu przyspiesza to zjawisko do punktu, w którym naukowcy obawiają się, że falujące oceany na świecie mogą potencjalnie zmyć ogromny kawałek lądu przybrzeżnego. CNN zgłoszone.

Według Michaeli King utrata lodu na przestrzeni lat była tak monumentalna, że ​​spowodowała zmianę pola grawitacyjnego nad całym krajem. Po stopieniu lub oderwaniu się od lądolodów Grenlandii, lodowaty lód jest przenoszony przez Ocean Atlantycki, a następnie przenoszony do innych oceanów świata.

King zwraca jednak uwagę, że ponure prognozy i realia przedstawione w jej badaniu dają również możliwość dalszego zgłębiania nauki stojącej za środowiskami lodowcowymi na świecie.

Zawsze dobrze jest dowiedzieć się więcej o środowiskach lodowcowych, ponieważ możemy tylko poprawić nasze przewidywania dotyczące tego, jak szybko zmieni się sytuacja w przyszłości – powiedziała. A to może nam tylko pomóc w strategiach adaptacyjnych i łagodzących. Im więcej wiemy, tym lepiej możemy się przygotować.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: