Wyjaśnienie: Co to jest deklaracja umierania i kiedy można ją odłożyć na bok?

Prawo zakłada, że ​​nikt nie spotka swojego stwórcy z kłamstwem w ustach. Tak więc sekcja 32 indyjskiej ustawy o dowodach z 1872 r. dotyczy przypadków, w których oświadczenie o istotnym fakcie jest składane przez osobę, która nie żyje lub nie można jej znaleźć.

Rozdział 32 indyjskiej ustawy o dowodach z 1872 r. zajmuje się przypadkami, w których oświadczenie o istotnym fakcie jest składane przez osobę, która nie żyje lub nie można jej znaleźć. (obraz reprezentacyjny)

Specjalny sąd CBI 16 lipca skazał dwóch policjantów i przyznał im wyroki dożywocia za pozbawienie wolności oskarżonego o morderstwo, który został żywcem spalony na posterunku policji w Karnal. Wyrok w dużej mierze opierał się na „deklaracji umierającego” złożonej przez ofiarę przed jej śmiercią.

Co to jest deklaracja umierania?

Prawo zakłada, że ​​nikt nie spotka swojego stwórcy z kłamstwem w ustach. Tak więc sekcja 32 indyjskiej ustawy o dowodach z 1872 r. dotyczy przypadków, w których oświadczenie o istotnym fakcie jest składane przez osobę, która nie żyje lub nie można jej znaleźć.

Ogólna zasada na podstawie art. 60 ustawy jest taka, że ​​wszystkie dowody ustne muszą być bezpośrednie — słyszał je, widział lub postrzegał. Podstawy dopuszczenia na podstawie oświadczenia umierającego zostały oparte na dwóch ogólnych zasadach — jedna, ofiara jest generalnie jedynym głównym naocznym świadkiem zbrodni; po drugie, poczucie zbliżającej się śmierci, które tworzy sankcję równą obowiązkowi przysięgi.

Sędzia CBI rozwinął tę kwestię: kiedy partia jest na skraju śmierci i kiedy traci się wszelka nadzieja tego świata, kiedy każdy motyw fałszu zostaje uciszony, a umysł jest skłaniany przez najpotężniejsze względy do mówienia prawdy; sytuacja tak uroczysta i tak legalna jest uważana przez prawo za stwarzającą obowiązek równy temu, który nakłada pozytywna przysięga składana w sądzie.

Ta poważna pozycja osoby jest również prawnym powodem zaakceptowania prawdziwości jej wypowiedzi, zrezygnowania z przysięgi i przesłuchania. Wyłączenie tej umierającej deklaracji również pozbawiłoby sąd skrawka dowodu.

Jakie mogą być przyczyny, które mogą skłonić sąd do uchylenia takiego oświadczenia?

Choć oświadczenie umierającego ma wielką wagę, warto zauważyć, że oskarżony nie ma uprawnień do zadawania pytań. To jest powód, dla którego sądy zawsze upierały się, że oświadczenie umierającego ma taki charakter, aby wzbudzić pełne zaufanie sądu do jego poprawności.

Sądy mają się na baczności, aby sprawdzić, czy zeznanie zmarłego było wynikiem korepetycji, podszeptów lub wytworem wyobraźni. Sąd w takich przypadkach musi być ponadto przekonany, że zmarły był w dobrym stanie psychicznym po wyraźnej możliwości zaobserwowania i zidentyfikowania napastnika. Sądy starają się ustalić, czy takie deklaracje są dobrowolne, chyba że zostanie udowodnione, że deklaracja była naznaczona wrogością i wynikiem korepetycji. Sąd Najwyższy zauważył nawet, że oświadczenie umierającego złożone za pomocą znaków, gestów lub skinieniem głowy jest dopuszczalne jako dowód.

Ale w sprawie Orissa vs Parasuram Naik, 1997, oskarżony miał wylać benzynę na ciało swojej żony i rozpalić ogień powodując rozległe oparzenia. Uznano, że nie można przyjąć ustnego oświadczenia zgonu, ponieważ nie było lekarza stwierdzającego, że zmarły był medycznie zdolny do złożenia oświadczenia.

Kto może nagrywać deklaracje umierania?

Każdy może zarejestrować oświadczenie umierającego zmarłego zgodnie z prawem. Prawo nie wymaga obowiązkowo obecności sędziego lub sędziego wykonawczego w celu spisania oświadczenia o śmierci lub że oświadczenie dotyczące śmierci nie może być traktowane jako jedyny dowód, chyba że zostanie zarejestrowany przez sędziego lub sędziego wykonawczego, sąd CBI w niniejszej sprawie orzekł.

Oświadczenie o śmierci, zarejestrowane przez sędziego lub sędziego wykonawczego, zbierze jednak dodatkową siłę w sprawie oskarżenia. Zauważono, że oświadczenie umierającego może w kilku przypadkach być podstawowym dowodem potwierdzającym genezę zdarzenia.

Jedynym warunkiem pociągnięcia takiego oświadczenia do pełnej odpowiedzialności w sądzie jest to, aby ofiara złożyła oświadczenie na ochotnika i była świadoma. Osoba, która odnotowuje oświadczenie umierającego, musi być przekonana, że ​​ofiara jest w dobrym stanie psychicznym.

Biuletyn Informacyjny| Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej

Czy deklaracje umierających zawsze wymagają potwierdzenia?

Oświadczenie umierającego może stanowić jedyną podstawę skazania. Reguła wymagająca potwierdzenia jest jedynie zasadą ostrożności.

W kilku wyrokach zauważono, że nie jest ani rządami prawa, ani ostrożnością, że umierająca deklaracja nie może być wykonana bez potwierdzenia. Jeżeli sąd uzna, że ​​oświadczenie umierającego jest prawdziwe i dobrowolne, może na nim oprzeć wyrok bez potwierdzenia. Sąd musi uważnie przyjrzeć się oświadczeniu umierającego i musi upewnić się, że oświadczenie nie jest wynikiem nauczania, podszeptów lub wyobraźni.

Tam, gdzie oświadczenie umierającego jest podejrzane, nie powinno się go podejmować bez potwierdzających dowodów. Oświadczenie umierające, które cierpi z powodu kalectwa, nie może stanowić podstawy do przekonania i tylko dlatego, że oświadczenie umierającego nie zawiera szczegółów dotyczących zdarzenia. Nie należy go odrzucać, również dlatego, że jest to krótkie stwierdzenie. Wręcz przeciwnie, sama zwięzłość wypowiedzi gwarantuje prawdziwość.

Zazwyczaj sąd, aby upewnić się, czy zmarły był w stanie psychicznym umożliwiającym złożenie zeznania, może odwołać się do opinii lekarskiej. Ale tam, gdzie naoczny świadek powiedział, że zmarły był zdolny i świadomy, by złożyć to umierające oświadczenie, opinia lekarska nie może zwyciężyć.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: