Wyjaśnienie: Jakie jest nowe porozumienie o wycofaniu się we wschodnim Ladakhu?

Pat na granicy Indii i Chin: Jaki jest nowy plan wycofania się ze wschodniego Ladakhu? Co pociąga za sobą ten proces wycofywania się? Dlaczego trwa to tak długo? Czy spór został rozwiązany? Wyjaśniamy

Konwój armii indyjskiej porusza się autostradą Srinagar-Ladakh w kierunku zimnej pustyni Ladakh we wrześniu 2020 r. (AP/Plik)

W pierwszym poważnym przełomie w rozmowach, aby rozwiązać problem dziewięciomiesięczny pat wojskowy wzdłuż Linia rzeczywistej kontroli (LAC) w Ladakh, chińskie Ministerstwo Obrony ogłosiło w środę, że wojska chińskie i indyjskie na południowym i północnym wybrzeżu Pangong Tso zaczął się zsynchronizowane i zorganizowane wycofanie zgodnie z konsensusem osiągniętym między dowódcami korpusu podczas ostatniego spotkania 24 stycznia.

Chociaż w środę nie było żadnego oświadczenia armii indyjskiej, Minister obrony Rajnath Singh złożył oświadczenie w Rajya Sabha w czwartek o obecnej sytuacji we wschodnim Ladakhu.

Jaki jest nowy plan wycofania się ze wschodniego Ladakhu?

Zgodnie z czwartkowym oświadczeniem Rajnatha Singha, a dzień wcześniej wydanym przez chińskie Ministerstwo Obrony, wojska obu stron zaczęły wycofywać się z Obszar Pangong Tso we wschodnim Ladakhu.

Obecnie proces wycofywania wydaje się ograniczony do północnego i południowego brzegu Pangong Tso.

Źródła w zakładzie bezpieczeństwa wspomniały, że proces rozpoczął się od wycofania przez obie strony niektórych kolumn czołgów z regionu południowego brzegu. W tej chwili nie ma wycofania wojsk z punktów tarcia i wysokości, na których się znajdują. Stanie się to w sposób etapowy i zweryfikowany.

Dowódcy naziemni rozpoczęli spotkania od wtorku, aby ustalić sedno procesu.

Dowódcy naziemni rozpoczęli spotkania od wtorku, aby ustalić sedno procesu.

Co pociąga za sobą ten proces wycofywania się?

Zgodnie z oświadczeniem Rajnatha Singha w Rajya Sabha, obie strony usuną wysunięte rozmieszczenie w sposób etapowy, skoordynowany i zweryfikowany.

Chiny przeciągną swoje wojska na północny brzeg w kierunku wschodnim od Finger 8. Podobnie Indie również umieszczą swoje siły w swojej stałej bazie na posterunku Dhan Singh Thapa w pobliżu Palec 3 . Podobne działania podejmą obie strony również w rejonie południowego brzegu.

Obie strony uzgodniły również, że obszar między palcem 3 a palcem 8 stanie się tymczasowo strefą bez patrolowania, dopóki obie strony nie osiągną porozumienia w ramach rozmów wojskowych i dyplomatycznych w celu przywrócenia patrolowania.

Co więcej, cała konstrukcja wykonana przez obie strony na północnym i południowym brzegu jeziora od kwietnia 2020 r. zostanie usunięta.

Na podstawie tej umowy akcja rozpoczęła się od środy, powiedział, na północnym i południowym brzegu. Oczekuje się, że przywróci to sytuację sprzed impasu z zeszłego roku, powiedział Singh.

Starszy pułkownik Wu Qian, rzecznik chińskiego Ministerstwa Obrony Narodowej, powiedział w środę w pisemnym oświadczeniu: Chińskie i indyjskie oddziały frontowe na południowym i północnym brzegu jeziora Pangong Tso rozpoczynają synchronizację i organizują wycofanie się od 10 lutego.

To posunięcie jest zgodne z konsensusem osiągniętym przez obie strony podczas 9. rundy spotkania dowódców korpusu chińsko-indyjskiego, czytamy w chińskim oświadczeniu.

Należy zauważyć, że zgodnie z zapowiedzią proces odeśle wojska indyjskie i chińskie z powrotem do ich tradycyjnych baz na północnym brzegu. Podczas gdy Indie mają swoją tradycyjną bazę w Dhan Singh Thapa Post, tuż na zachód od Finger 3, Chiny mają swoją bazę na wschód od Finger 8.

Obecnie wydaje się, że proces wycofywania się ogranicza się do północnego i południowego brzegu Pangong Tso.

Dlaczego ten obszar jest ważny?

Północny i południowy brzeg Pangong Tso to dwa z najważniejszych i najbardziej wrażliwych regionów, jeśli chodzi o obecny impas, który rozpoczął się w maju 2020 r. To, co sprawia, że ​​obszary wokół brzegów jeziora są tak wrażliwe i ważne, to fakt, że starcia tutaj zaznaczyły początek impasu; jest to jeden z obszarów, na których chińskie wojska przybyły około 8 km głęboko na zachód od indyjskiego postrzegania Linii Rzeczywistej Kontroli.

Chiny rozmieściły swoje wojska na łączącym się grani Palce 3 i 4 , podczas gdy według Indii LAC przechodzi przez Palec 8 .

Co więcej, to właśnie na południowym brzegu jeziora siły indyjskie w akcji pod koniec sierpnia zdobyły strategiczną przewagę, zajmując pewne szczyty, przechytrzając Chińczyków. Wojska indyjskie rozlokowały się na wzgórzach Magar, Mukhpari, Gurung Hill, Rezang La i Rechin La, które wcześniej nie były zajmowane przez obie strony. Od tego czasu strona chińska była szczególnie wrażliwa, ponieważ te pozycje pozwoliły Indiom nie tylko zdominować przełęcz Spanggur, która jest dwukilometrową doliną, która może być wykorzystana do rozpoczęcia ofensywy, jak zrobiły to Chiny w 1962 roku, ale także pozwoliła Indiom bezpośredni widok na chiński garnizon Moldo.

Po tej akcji Indie ponownie rozmieściły swoje wojska na północnym brzegu, aby zająć wzniesienia z widokiem na chińskie pozycje również na północnym brzegu.

Podczas tego przepychania nieraz padły ostrzegawcze strzały. A żołnierze z obu stron siedzieli w odległości kilkuset metrów od siebie na wielu z tych wysokości, co czyniło ten region krzesiwem.

Chińscy żołnierze uzbrojeni w kij-maczety podczas rozmieszczenia wzdłuż Linii Rzeczywistej Kontroli we wschodnim sektorze Ladakhu. (Zdjęcie/Plik ANI)

Dlaczego trwa to tak długo?

Od września Chiny nalegają, aby Indie najpierw wycofały swoje wojska z południowego brzegu Pangong Tso, a czuszul podsektora. Jednak Indie domagają się, aby każdy proces wycofywania obejmował cały region, a wojska powinny wrócić na pozycje z kwietnia 2020 roku.

Wydaje się jednak, że na razie obie strony zgodziły się najpierw wycofać się tylko z obszaru Pangong Tso.

Singh wspomniał w czwartek, że w rozmowach wojskowych i dyplomatycznych z Chinami od zeszłego roku mówiliśmy Chinom, że chcemy rozwiązania problemu na podstawie trzech zasad:

(i) LAC powinien być akceptowany i szanowany przez obie strony.

(ii) Żadna ze stron nie powinna podejmować prób jednostronnej zmiany status quo.

(iii) Wszystkie umowy powinny być w pełni przestrzegane przez obie strony.

Dodał też, że w przypadku wycofania się z obszarów tarcia Indie są zdania, że ​​wysunięte rozmieszczenia w 2020 r., które są bardzo blisko siebie, powinny zostać wycofane, a obie armie powinny powrócić na swoje stałe i uznane stanowiska.

Żołnierze armii indyjskiej w LAC we wschodnim Ladakhu. (Źródło: Armia indyjska)

Czy to oznacza, że ​​spór został rozwiązany?

To jasne nie.

Nawet Singh powiedział w swoim oświadczeniu, że nadal istnieją pewne nierozstrzygnięte kwestie dotyczące rozmieszczenia i patrolowania na LAC i wspomniał, że nasza uwaga skupi się na nich w dalszych dyskusjach.

Obie strony zgadzają się, że całkowite wycofanie się z umów dwustronnych i protokołów powinno nastąpić jak najszybciej. Po dotychczasowych rozmowach Chiny są również świadome naszej determinacji w obronie suwerenności kraju. Oczekujemy, że Chiny będą z nami poważnie współpracować w celu rozwiązania pozostałych problemów. powiedział minister obrony.

Kluczowe spotkania

Powiedział również, że obie strony uzgodniły, że w ciągu 48 godzin od całkowitego wycofania się z jeziora Pangong powinny odbyć się rozmowy wyższych rangą dowódców, a pozostałe kwestie powinny zostać rozwiązane.

Region Pangong Tso to tylko jeden z obszarów tarcia. Istnieją inne punkty tarcia na północ od Pangong Tso, gdzie wojska stanęły twarzą w twarz od zeszłego roku.

Chińskie wojska przekroczyły LAC w czterech innych częściach w zeszłym roku. Były one w Gogra Post w Patroling Point 17A (PP17A) i Hot Springs w pobliżu PP15, które są blisko siebie. Trzeci był PP14 in Dolina Galwan , który stał się miejscem głównej bójki między wojskami indyjskimi i chińskimi w dniu 15 czerwca, w której 20 indyjskich żołnierzy i niezgłoszona liczba żołnierzy chińskich została zabita.

Czwartym, jednym z najbardziej wrażliwych obszarów, o którym ani Singh ani Chiny nie wspomniał w nowym procesie wycofywania się, jest Równiny Depsang , który znajduje się w pobliżu strategicznej indyjskiej bazy Daulat Beg Oldie, w pobliżu przełęczy Karakorum na północy.

W tym regionie Chiny, które regularnie patrolują aż do wąskiego gardła lub skrzyżowania w regionie, zablokowały wojskom indyjskim przemieszczanie się na wschód do ich granic patrolowania. Wąskie gardło znajduje się około 18 km na zachód od LAC i znajduje się zaledwie 30 km na południowy wschód od Daulat Beg Oldie.

Wojska indyjskie nie są w stanie osiągnąć nawet swoich tradycyjnych limitów patrolowania na PP10, PP11, PP11A, PP12 i PP13. Ta linia patrolowania jest w każdym razie znacznie głębiej niż LAC. Wyżsi urzędnicy instytucji bezpieczeństwa nalegali jednak wcześniej, że sprawa w Depsang Plains poprzedza obecny impas.

Jakie są przeszkody?

Dwie główne przeszkody w znalezieniu trwałego rozwiązania to brak zaufania i brak jasności zamiarów.

Każde trwałe rozwiązanie będzie obejmować najpierw wycofanie wojsk z linii frontu ze wszystkich punktów tarcia, a następnie deeskalację, która pociągnie za sobą wysłanie wojsk z obszarów głębin do ich pierwotnych baz. Obie strony mają w regionie około 50 000 żołnierzy, a także dodatkowe czołgi, artylerię i środki obrony przeciwlotniczej.

W miarę postępu impasu w maju, czerwcu i lipcu, po obu stronach doszło do odbicia wojskowego. Rezolucja musi obejmować wysłanie tych oddziałów i sprzętu wojskowego tam, skąd pochodzą, po obu stronach.

Odrzutowiec IAF w Leh pośród przedłużającego się starcia między Indiami a Chinami. (PTI/Plik)

Ale żadna ze stron nie była skłonna zrobić pierwszego kroku w celu zmniejszenia siły swoich oddziałów lub siły militarnej, ponieważ nie ufa drugiej stronie.

Źródła w wojsku wielokrotnie powtarzały, że nie wiadomo, jaki był zamiar Chin, aby w maju zeszłego roku przekierować swoje wojska z tradycyjnych ćwiczeń w regionie do LAC, co doprowadziło do impasu.

Co więcej, nie jest to pierwsza próba wycofania się, nawet w przypadku tego impasu.

Obie strony zaczęły wycofywać oddziały z obszarów tarcia w czerwcu zeszłego roku, po pierwszej rundzie rozmów na szczeblu dowódców korpusu. To właśnie podczas tego wycofywania wojsk i sprzętu, począwszy od PP14, miały miejsce starcia w Dolinie Galwan, które podniosły napięcie.

Jednak obie strony ponownie zaczęły wycofywać swoje wojska z punktów tarcia w lipcu, po tym, jak dowódcy korpusów ponownie spotkali się dwukrotnie, ale proces ten zakończył się niepowodzeniem. Chociaż Chiny odciągnęły swoje wojska z powrotem na swoją stronę z PP14, utrzymały część żołnierzy po indyjskiej stronie LAC na PP15 i PP17A.

W rejonie Pangong Tso – południowy brzeg nie był do tego czasu punktem tarcia – Chiny wycofały swoje wojska z podstawy palca 4 do palca 5, jednak odmówiły opuszczenia linii grzbietu palca 4.

W tym momencie Indie nie miały karty przetargowej. Dopiero po działaniach Indii na południowym brzegu pod koniec sierpnia, które dały Indiom przewagę w regionie, ponieważ w kilku punktach zajęły one wyżyny przekraczające LAC, Indie zyskały pewną dźwignię.

Ale ta akcja jeszcze bardziej zwiększyła deficyt zaufania między obiema stronami.

Widok na jezioro Pangong Tso w regionie Ladakh (Reuters/File)

Na początku września ministrowie obrony obu krajów oraz minister spraw zagranicznych spotkali się w Moskwie. Od tego czasu wyżsi dowódcy wojskowi spotkali się jeszcze cztery razy, a spotkania te obejmowały również obecność dyplomatów.

Porozumienie o ostatecznym wycofaniu się z obszaru Pangong Tso osiągnięto w dziewiąta runda rozmów starszego dowódcy 24 stycznia. Delegacji indyjskiej przewodniczył gen. broni PGK Menon, dowódca XIV Korpusu, który odpowiada za LAC we wschodnim Ladakhu, oraz Naveen Srivastava, dodatkowy sekretarz opiekujący się Azją Wschodnią w Ministerstwie Spraw Zagranicznych strona indyjska w spotkaniach Roboczego Mechanizmu Konsultacji i Koordynacji ds. Indyjsko-Chińskich Spraw Granicznych (WMCC). Delegacji chińskiej przewodniczył generał dywizji Liu Lin, dowódca Regionu Wojskowego Południowy Sinciang.

Sytuacja w Depsang Plains nadal budzi niepokój.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: