ExplainSpeaking: Dlaczego ożywienie w zatrudnieniu może opóźnić ożywienie PKB

Oczywiste jest, że większość zatrudnienia w Indiach dotyczy zarówno sektora niezorganizowanego, jak i ma charakter nieformalny.

Pracownik w restauracji w Jammu (AP)

ExplainSpeaking-Economy to cotygodniowy biuletyn firmy Udit Misra, dostarczany do Twojej skrzynki odbiorczej w każdy poniedziałek rano. Kliknij tutaj, aby zasubskrybować

Drodzy Czytelnicy,

W ciągu ostatniego tygodnia Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) był w wiadomościach zarówno z pożądanych, jak i niepożądanych powodów.

Duża część uwagi na MFW wynikała z kontrowersji wokół roli jego dyrektor zarządzającej Kristaliny Georgievej w rzekomym sfałszowaniu Rankingi łatwości prowadzenia biznesu przez Bank Światowy podczas gdy była dyrektorem naczelnym Banku.

Ale, z dala od kontrowersji, MFW był również w wiadomościach z powodu ujawnienia swojego drugiego World Economic Outlook (WEO). Oczywiście dwa razy w roku — w kwietniu i październiku — MFW ogłasza swój WEO. W innych przypadkach zapewnia regularne aktualizacje WEO. Raporty WEO są istotne, ponieważ opierają się na szerokim zestawie założeń dotyczących całego szeregu parametrów — takich jak międzynarodowa cena ropy naftowej — i stanowią punkt odniesienia dla wszystkich gospodarek, które można porównywać i kontrastować.

Ogólnie rzecz biorąc, głównym przesłaniem MFW było to, że tempo globalnego ożywienia gospodarczego nieco osłabło, głównie dzięki zakłóceniom dostaw na całej planecie wywołanym pandemią.

W porównaniu z naszą lipcową prognozą, prognoza globalnego wzrostu na 2021 r. została nieznacznie zrewidowana w dół do 5,9 proc. i pozostaje niezmieniona na 2022 r. na poziomie 4,9 proc. Ta skromna zmiana nagłówka maskuje jednak duże spadki w niektórych krajach. Według najnowszego WEO perspektywy dla grupy krajów rozwijających się o niskich dochodach znacznie się pogorszyły z powodu pogarszającej się dynamiki pandemii.

Ale więcej niż tylko marginalne liczby nagłówków dla globalnego wzrostu, MFW był najbardziej zaniepokojony rosnącymi nierównościami między narodami.

Poważnym problemem pozostaje niebezpieczna rozbieżność perspektyw gospodarczych w różnych krajach. Oczekuje się, że zagregowana produkcja w grupie gospodarki zaawansowanej powróci na ścieżkę trendu sprzed pandemii w 2022 r. i przekroczy ją o 0,9 procent w 2024 r. Z kolei zagregowana produkcja dla rynków wschodzących i rozwijających się grup gospodarki (z wyłączeniem Chin) ma pozostać Stwierdzono, że jest to 5,5 procent poniżej prognozy sprzed pandemii w 2024 r., co spowodowało większy spadek poziomu ich życia.

Istnieją dwa kluczowe powody rozbieżności ekonomicznych: po pierwsze, duże rozbieżności w dostępie do szczepionek, a po drugie, różnica we wsparciu politycznym (lub pomocy udzielanej przez odpowiednie rządy).

Podczas gdy prawie 60 procent populacji w gospodarkach rozwiniętych jest w pełni zaszczepionych, a niektórzy otrzymują teraz szczepienia przypominające, około 96 procent populacji w krajach o niskich dochodach pozostaje zaszczepionych. Stwierdzono, że gospodarki wschodzące i rozwijające się, w obliczu zaostrzonych warunków finansowania i większego ryzyka odkotwiczenia oczekiwań inflacyjnych, wycofują wsparcie polityczne szybciej pomimo większych niedoborów produkcji.

Jeśli chodzi o szczepienia, które są prawdopodobnie najważniejszą interwencją mającą na celu przywrócenie światowej gospodarki na właściwe tory, wykres ukazuje charakter i zakres wyzwań, przed którymi stoją decydenci.

Globalna dystrybucja szczepionek pozostaje kluczowym wyzwaniem politycznym

Ale prawdopodobnie najważniejszym wnioskiem z WEO tym razem jest wzrost zatrudnienia, który prawdopodobnie opóźni ożywienie produkcji

Prognozowany udział gospodarek w odzyskaniu poziomu zatrudnienia i produkcji sprzed pandemii do 2022 r.

Zatrudnienie na całym świecie utrzymuje się poniżej poziomu sprzed pandemii, odzwierciedlając mieszankę ujemnych luk produktowych, obawy pracowników przed infekcją w miejscu pracy w zawodach wymagających intensywnego kontaktu, ograniczenia w zakresie opieki nad dziećmi, zmiany popytu na pracę wraz ze wzrostem automatyzacji w niektórych sektorach, zastępowanie dochód z programów urlopowych lub zasiłków dla bezrobotnych, które pomagają złagodzić utratę dochodów, oraz tarcia w poszukiwaniu pracy i dopasowywaniu, stwierdza MFW w WEO.

W ramach tego ogólnego tematu szczególnie niepokojące jest to, że ta luka między ożywieniem produkcji a zatrudnieniem będzie prawdopodobnie większa na rynkach wschodzących i gospodarkach rozwijających się niż w gospodarkach rozwiniętych.

Rynki pracy według gospodarki i grup pracowników

Co więcej, młodzi i nisko wykwalifikowani pracownicy prawdopodobnie będą w gorszej sytuacji niż odpowiednio w prime-age i wysoko wykwalifikowani.

Ogólnie rzecz biorąc, tempo wzrostu w Indiach nie uległo poprawie. W rzeczywistości poza MFW istnieje kilka wskaźników o wysokiej częstotliwości, które sugerują, że ożywienie gospodarcze Indii zyskuje na popularności.

Ale w kontekście tego, co powiedział MFW o ożywieniu w opóźnionym bezrobociu ożywieniu produkcji, ważne jest, aby zrozumieć, dlaczego możemy nie wiedzieć o bezrobociu w dużej części Indii. Dzieje się tak, ponieważ, jak często się mówi, 90% miejsc pracy w Indiach znajduje się w tak zwanym sektorze nieformalnym. Najczęściej dane dotyczące tej części gospodarki są dość niejednolite i nieadekwatne.

W zeszłym tygodniu mój kolega Ishan Bakshi napisał opinię wskazującą na ciągła rozbieżność w losach formalnej i nieformalnej części indyjskiej gospodarki.

Jak duża jest więc nieformalna gospodarka Indii? Ile osób zatrudnia? Jaki jest poziom produkcji, który wnosi do gospodarki narodowej?

W artykule z 2019 r. zatytułowanym „Pomiar nieformalnej gospodarki w Indiach” S V Ramana Murthy z Narodowego Urzędu Statystycznego oszacował zakres nieformalnej gospodarki Indii. Terminy sektor niezorganizowany/nieformalny są używane zamiennie w kontekście indyjskim. Sektor nieformalny/sektor niezorganizowany obejmuje przedsiębiorstwa, które są przedsiębiorstwami na własny rachunek i są prowadzone przez pracowników na własny rachunek lub niezorganizowane przedsiębiorstwa zatrudniające pracowników najemnych. Są to w zasadzie przedsiębiorstwa własnościowe i partnerskie – stwierdza.

Tabela 1 pokazuje dwie rzeczy. Po pierwsze, udział szerokiej działalności gospodarczej w WDB (w %). Po drugie, udział sektora nieformalnego w różnych typach firm. Jak widać, udział WDB sektora nieformalnego/niezorganizowanego w całości wynosi ponad 50%. (Źródło: Obliczone na podstawie statystyk rachunków narodowych, 2019)

Oczywiście istnieją sektory, takie jak rolnictwo i branże pokrewne, w których prawie cała wartość WDB sektora jest wytwarzana przez osoby pracujące w sektorze nieformalnym. Są też sektory, takie jak produkcja, gdzie mniej niż 23 procent całkowitej wartości dodanej brutto pochodzi z sektora nieformalnego.

Taki był udział sektora nieformalnego w całkowitej produkcji. Ale co z zatrudnieniem?

Pracownik nieformalny jest definiowany jako pracownik bez pisemnej umowy, płatnego urlopu, świadczeń zdrowotnych lub ubezpieczenia społecznego. Sektor zorganizowany odnosi się do firm, które są zarejestrowane. Zazwyczaj oczekuje się, że zorganizowane firmy sektorowe zapewnią formalne zatrudnienie.

Tabela 2 przedstawia rozpad w latach 2017-18. (Źródło: Obliczone na podstawie danych NSS na poziomie 68. danych dotyczących bezrobocia, 2011-12 i Okresowego Badania Siły Roboczej, 2017-18)

Oczywiste jest, że większość zatrudnienia w Indiach dotyczy zarówno sektora niezorganizowanego, jak i ma charakter nieformalny.

Z tych danych wynika, że ​​jeśli nieformalny/niezorganizowany sektor odbuduje się w wolniejszym tempie niż sektor formalny, to ożywienie zatrudnienia (w stosunku do ożywienia produkcji) będzie w Indiach jeszcze wolniejsze.

Uważaj i bądź bezpieczny.

Udit

Podziel Się Z Przyjaciółmi: