Rachunki rolne 2020: Rzeczywisty tekst a postrzeganie
Ustawa o handlu produktami rolnymi i handlu (promocja i ułatwienia): Rząd starał się zaprojektować ustawę rolniczą jako stworzenie ekosystemu, w którym rolnicy będą mieli swobodę wyboru sprzedaży każdemu, w dowolnym miejscu w kraju.
Rolnicy przechodzą przez pola ryżowe, gdy wracają po dniu pracy w Prayagraj (AP) W wielu przypadkach to nie prawo, ale to, co wydaje się przekazywać i kontekst, w jakim jest ujęte, ma znaczenie. Tak jest z pewnością w przypadku ustawy o handlu produktami rolnymi i handlu (promocja i ułatwienia), która ma stać się prawem wraz z jej uchwaleniem w obie Izby Parlamentu .
Ta ustawa nigdzie nie stwierdza, że obecny system zakupów zbóż (głównie pszenicy i ryżu) przez agencje rządowe w oparciu o minimalną cenę wsparcia (MSP) dobiegnie końca. Zwykły czytanie ustawy sugeruje, że takie zakupy w regulowanym przez państwo APMC (komitecie rynku produktów rolnych) będą kontynuowane jak dotychczas. APMC również nie przestawały działać; nic nie stoi na przeszkodzie, aby rolnicy sprzedawali swoje produkty, a handlowcy i przetwórcy kupowali te mandi.
Wszystko, co robi prawo, to zapewnienie rolnikom alternatywnej platformy do sprzedaży. Może to być hala fabryczna/przetwórnia, punkt skupu produktów, chłodnia, magazyn, silos, a nawet brama gospodarstwa. Transakcje w takich obszarach handlowych nie będą obciążane opłatą rynkową ani podatkiem APMC. Opłaty te mają zastosowanie wyłącznie do transakcji, które odbywają się w granicach regulowanych stoczni rynku lub mandis ustanowionych na mocy odpowiednich ustaw państwowych APMC.
Percepcja rolników
Jednak rolnicy – zwłaszcza w Pendżabie i Haryanie, a prawdopodobnie także parlamentarzyści i Chhattisgarh – nie tak postrzegają nowe prawo. Rząd starał się zaprojektować ustawodawstwo jako stworzenie ekosystemu, w którym rolnicy będą mieli swobodę wyboru sprzedaży każdemu, w dowolnym miejscu w kraju. Ani rolnicy, ani handlowcy, przetwórcy, detaliści i eksporterzy nie będą odtąd zmuszani do sprzedawania ani kupowania w fizycznych pomieszczeniach APMC mandis.
Ale rolnicy, przynajmniej ze wspomnianych stanów, wydają się najmniej zainteresowani obiecaną wolnością. Dla nich liczy się zagrożenie dla istniejącego systemu, który działał w miarę dobrze ze wszystkimi jego ograniczeniami.
Tylko w latach 2019-20 agencje rządowe pozyskały z Pendżabu i Haryany 201,14 lakh ton (lt) pszenicy i 226,56 l ryżu. To, przy ich MSP wynoszących 1925 rupii i 1835 rupii za kwintal, byłoby warte 80 293,21 crore rupii. I wszystkie te zakupy zostały zrobione w mandis.
Nie przegap Objaśnionego | Zrozumienie gospodarstwa Rachunki
Protest rolników w Patiala (zdjęcie ekspresowe: Harmeet Sodhi) Obecny ekosystem przynosi korzyści nie tylko rolnikom. Agencje rządowe zaopatrują się za pośrednictwem arhatiyas lub agentów prowizyjnych. Ziarno przywiezione do mandis jest rozładowywane i czyszczone na platformach przed ich sklepami, a następnie wystawiane na aukcje, ważone, pakowane w worki i ładowane na zgrabiarki kolejowe lub ciężarówki. Za wszystkie te usługi pobierają opłatę dami lub prowizję w wysokości 2,5% do MSP. Arhatiowie zarabiają również pieniądze, finansując rolników, którzy z kolei sprzedają za ich pośrednictwem swoje produkty.
Dla rolników, arhatiów (wielu z nich to więksi rolnicy) i robotników w mandi, korzyści z wolności są teoretyczne. Straty spowodowane tym, że APMC stały się nieopłacalne – co może się zdarzyć, jeśli handel wyjdzie na zewnątrz, a rząd przestanie stopniowo kupować – są praktyczne i realne. Co się stanie, jeśli sąsiednie mandi nie zarobi wystarczającej opłaty rynkowej i zamieni się w BSNL vis-a-vis Jio lub Airtel?
W przypadku korporacji pierwszy rok to chatti (generowanie strat), drugi rok to khatti (rentowność), a trzeci rok to hatti (generowanie zysków). Jeśli będą mogli kupować bezpośrednio, najpierw zapewnią, że mandi zamkną się bez udziału rządu, powiedział Pritam Singh Hanjra, rolnik z wioski Urlana Khurd w Panipat.
Ekspresowe wyjaśnieniejest teraz włączonyTelegram. Kliknij tutaj, aby dołączyć do naszego kanału (@ieexplained) i bądź na bieżąco z najnowszymi
Co następne
Ale pytanie, które należy zadać, brzmi: czy zniesienie monopolu APMC faktycznie doprowadzi do ich zbędnych? Po drugie, czy skutkowałyby one nawiązaniem przez korporacyjne agrobiznesu bezpośredniego kontaktu z rolnikami i wyeliminowaniem pośredników rynkowych?
Jednak dla rolników w Pendżabie i Haryanie walka toczy się o utrzymanie zarówno APMC, jak i zamówień rządowych. A to jest warte nawet wymiany własnej wolności. Wskazówka do odpowiedzi na pierwsze pytanie znajduje się w Bihar. Stan uchylił swoją ustawę APMC w 2006 r., ale mandi Gulab Bagh w dystrykcie Purnea obsługuje rocznie około 5-6 litrów kukurydzy. To sprawia, że jest prawie tak duży, jak bardziej znany Khanna lub Rajpura APMC z Pendżabu. Nawet dzisiaj większość 30-40 litrów produkcji kukurydzy w Bihar jest kupowana przez handlowców / agregatorów prowadzących interesy dla międzynarodowych firm towarowych i młynów paszowych.
Istnieją dalsze APMCs w określonych towarach – Unjha w Gujarat na jeerę, Guntur Mirchi Yard w Andhra na chili, Lasalgaon i Narayangaon na cebulę i pomidory w Maharashtra – które prawdopodobnie nie staną w obliczu jakiegokolwiek zagrożenia egzystencjalnego w najbliższej przyszłości. Prostym powodem jest to, że są traktowani w równym stopniu przez rolników, jak i kupujących. Dla nich tworzenie infrastruktury marketingu równoległego dla produktów nie jest łatwe.
Jeśli chodzi o drugie pytanie, mleko nie jest produktem, który nie jest przedmiotem obrotu mandis ani nie jest objęty przepisami APMC. Jednak większość zorganizowanych prywatnych mleczarni zaopatruje się w niego za pośrednictwem sprzedawców hurtowych, a nie bezpośrednio od rolników. Agregatorzy i pośrednicy pozostaną w krajobrazie marketingu gospodarstw, nawet jeśli APMC przestaną istnieć. Nawet duże korporacje będą wolały dokonywać zakupów za ich pośrednictwem i nie zajmować się bezpośrednio rolnikami.
Nie przegap Objaśnionego | Jak opłacalne jest obecnie rolnictwo? Jakie dane pokazują
Jednak dla rolników w Pendżabie i Haryanie walka toczy się o utrzymanie zarówno APMC, jak i zamówień rządowych. A to jest warte nawet wymiany własnej wolności.
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
