Cisgender, genderqueer, gender, bigender: czym są te terminy, dlaczego mają znaczenie
W użyciu jest kilka identyfikatorów płci – Facebook oferuje ponad 60 do wyboru. Dlaczego potrzebujemy tak wielu terminów? Czy ta obfitość faktycznie plącze przesłanie, które starają się przekazać?
Według aktywistek genderowych i tych, którzy używają tego terminu, posiadanie odrębnych słów dla osób transpłciowych i cisgenderowych oznacza, że oba są równie ważnymi, neutralnymi doświadczeniami, przy czym żadne z nich nie jest aberracją. W zeszłym miesiącu hollywoodzki aktor William Shatner obraził się, że został nazwany „CIS”, skrót od „cisgendered”. Niektórzy potrzebują etykiet i kategorii, aby oddzielić ludzi, aby ich nękać lub poniżać… Czy potrzebujemy tych etykiet, aby się komunikować? Nie. Więc ci, którzy używają ich, opisując innych, robią to z negatywnych powodów, napisał na Twitterze Shatner.
W bitwie na Twitterze, która trwała wiele dni, wielu zwróciło mu uwagę, że cisgender wcale nie jest pejoratywnym, że jest po prostu deskryptorem. Ale Shatner upierał się: jest używany jako oszczerstwo i określenie molestowania.
Czy zatem cisgender jest określeniem oszczerstwa i nękania? Czy jest to nieszkodliwy przymiotnik? Co ważniejsze, czym jest cisgender?
Cisgender
Termin cisgendered jest używany do określenia osób, których tożsamość płciowa odpowiada tożsamości przypisanej im przy urodzeniu.
Kiedy dziecko się rodzi, przypisuje mu się tożsamość płciową na podstawie jego cech fizycznych. Wiele osób uważa, że płeć jest konstrukcją społeczną, a dorastając dziecko może potwierdzić tożsamość urodzeń lub nie.
Dzieci, którym przypisano mężczyznę po urodzeniu, mogą czuć, że bardziej autentycznie identyfikują się jako kobieta, żeby podać jeden przykład.
W przypadku osób transpłciowych poczucie tożsamości płciowej nie pokrywa się z tym, jakie przypisuje się im przy urodzeniu.
Łaciński przedrostek „cis” dosłownie oznacza „po tej samej stronie”, podczas gdy „trans” oznacza po drugiej stronie.
Kto pierwszy użył tego słowa?
„Cisgender” trafił do brytyjskiego Oxford English Dictionary w 2015 roku, a do amerykańskiego Merriam Webster Dictionary w 2016 roku.
Oba słowniki dokumentują jego pierwsze użycie około 1994 roku. Wydaje się, że Dana Leland Defosse, biolog z University of Minnesota, po raz pierwszy użyła tego słowa w związku z badaniem transfobii w maju 1994 roku.
Powszechnie uważa się, że słowo to istniało w czasopismach naukowych od połowy lat 90-tych. Została spopularyzowana przez teoretyk płci i aktywistkę Julię Serano w 2007 roku w książce Biczująca dziewczyna: transseksualna kobieta o seksizmie i kozłem ofiarnym kobiecości i stopniowo, zwłaszcza wraz z nadejściem Internetu, stała się na tyle częścią popularnego języka, że znalazła się w słownikach.
Dlaczego słowo jest ważne
Po prostu, jeśli są ludzie „transpłciowi”, powinno być słowo dla tych, którzy nie są. Nadanie etykiety tylko jednej sekcji populacji, zwłaszcza gdy jest to sekcja mniejszościowa, oznacza, że pozostałe są domyślne, „normalne” i tylko ta sekcja musi zostać wyróżniona i oznaczona.
Według aktywistek genderowych i tych, którzy używają tego terminu, posiadanie odrębnych słów dla osób transpłciowych i cisgenderowych oznacza, że oba są równie ważnymi, neutralnymi doświadczeniami, przy czym żadne z nich nie jest aberracją.
Ponadto cis i trans nie są jedynymi używanymi identyfikatorami płci. Istnieje wiele innych terminów, takich jak genderqueer, płynność płci i wariant płci. Niektórzy decydują się również nie używać tradycyjnych zaimków związanych z płcią on/ona/jej/jego i wybierają je/nie.
Dobra, dlaczego mamy tak wiele terminów?
Posiadanie konkretnych słów pomaga ludziom lepiej wyrazić to, kim są, i wiedzieć, że nie są sami w swoich pomieszaniu płci. Ponadto posiadanie nowych terminów jest potwierdzeniem, że zmienia się rozmowa na temat płci. Może sprawić, że ludzie, którzy nie musieli konfrontować się z problemami płci w ramach swojej przeżywanej rzeczywistości, będą zwracać większą uwagę na swoje istnienie.
Kiran Naik, transmężczyzna (kobieta z tożsamością urodzoną, identyfikująca się jako mężczyzna), który pracuje jako aktywista na rzecz osób trans i praw osób niepełnosprawnych w Chikballapur w stanie Karnataka, mówi: Abyś mnie zaakceptował, musisz najpierw wiedzieć, kim jestem. Jestem transmanem. To jest moja tożsamość. Wiele osób po prostu nie rozumie, czym jest transman. Aby mogli zrozumieć pojęcie, musi być słowo. Na przykład transkobiety są stosunkowo łatwiejsze do zrozumienia, ponieważ ludzie znają hijdas. Po prostu nie mogą zrozumieć transmężczyzn.
Janani, analityk behawioralny i specjalista od mediów z Bangalore, identyfikuje się jako genderqueer i używa zaimków oni/oni. Zgadzają się ze znaczeniem konkretnych terminów. W świecie, w którym powszechnie akceptowano, że płeć jest konstruktem, być może terminy nie miałyby znaczenia. Ale w naszym świecie może być niezmiernie pomocne z dwóch powodów: pomaga ludziom używać etykiet tożsamości do określania ich odczuć związanych z płcią i tego, jak sami ją określają; i pozwala typowym osobom cis na zbudowanie elastyczności wokół konstrukcji płci, mówią.
Kiran zwraca uwagę, że akceptacja jest zarówno społeczna, jak i oficjalna. Chciałbym, aby moja wybrana płeć była na moich dokumentach tożsamości. Ale żeby tak się stało, rząd musi zaakceptować, że istnieje słowo określające tę płeć.
Krytyka słowa
Niektórzy ludzie, w tym osoby pracujące nad prawami osób trans, uważają, że terminy takie jak „cisgender” należą wyłącznie do sfery ezoterycznej teorii płci, a ich użycie może przynieść efekt przeciwny do zamierzonego – ludzie są mniej skłonni do zrozumienia wiadomości, jeśli muszą sprawdzić poszczególne słowa które składają się na przesłanie.
Inni czują się „cispłciowi”, ponieważ przeciwieństwo „transgenderowości” jest restrykcyjne – wzmacniając binarność płci, którą wielu decyduje się odrzucić.
Janani mówi, że te dwa terminy nie powinny być postrzegane jako binarne, ale raczej jako terminy zbiorcze dla dwóch krańców spektrum, a dyskomfort związany z nauką nowych słów nie przewyższa dyskomfortu związanego z brakiem cis (trans, nonbinary, genderqueer, genderflux, itp. .) osoby, które doświadczają ciągłego nadzorowania swojej tożsamości.
Również z Wyjaśnienie: Wytyczne ONZ dotyczące dostępu osób niepełnosprawnych do sprawiedliwości społecznej
Kiran mówi, że posiadanie dokładnego terminu, który może je zdefiniować, ma ogromne znaczenie dla kogoś, kto najpierw zmagał się wewnętrznie ze swoją tożsamością płciową, a teraz zmaga się ze społeczeństwem. Ludzie denerwują się, jeśli źle wymawiasz ich imię. Wyobraź sobie, że spędzasz swoje życie z innymi, zdając sobie sprawę z tego, że się mylisz. Publicznie identyfikuję się jako transman, ale ludzie nalegają, by nazywać mnie „panią” z powodu mojego głosu. Aby moja tożsamość nie została wymazana, ważne jest, abym miała na to słowo.
Niektóre etykiety identyfikacyjne w użyciu
Wraz z rozwojem języka pojawia się i znika wiele nowych terminów. Ponadto wiele słów nakłada się na siebie. Oto lista niektórych popularnych identyfikatorów płci, ale jest ich więcej.
Harmonogram: Ktoś, kto identyfikuje się jako nie należący do żadnej płci
Obojnacki: Ktoś, kto nie identyfikuje się jako ani mężczyzna, ani kobieta
Większy: Ktoś, kto identyfikuje się jako mężczyzna i kobieta
Niebinarne: Ktoś, kto odrzuca binaria mężczyzny i kobiety
Płyn płciowy: Ktoś, u kogo zmienia się tożsamość płciowa
Kwestionowanie płci: Ktoś, kto bada płeć, za którą się identyfikuje
Płeć: Termin parasolowy dla osób nieabonujących tradycyjnych płci
AFAB, AMAB: Przypisana kobieta przy urodzeniu, przydzielony mężczyzna przy urodzeniu
Interpłciowy: Ci, którzy nie posiadają cech fizycznych ani męskich, ani żeńskich
Trzecia płeć: Ci, którzy mają tożsamość płciową poza mężczyzną lub kobietą
Można też być cispłciowym, ale ich ekspresja płciowa może różnić się od płci. Na przykład cispłciowy mężczyzna może ubrać się w lehengę lub suknię balową tylko dlatego, że lubi.
Ekspresowe wyjaśnieniejest teraz włączonyTelegram. Kliknij tutaj, aby dołączyć do naszego kanału (@ieexplained) i bądź na bieżąco z najnowszymi
Mówiąc o nadmiarze terminów, Janani mówi: Nie ma żadnych zasad dotyczących tego, jak ludzie używają etykiet tożsamości; zaciągniesz do pokoju pięć genderqueerowych osób i prawdopodobnie wszystkie zdefiniują genderqueerowość w inny sposób, ale to, co prawdopodobnie będzie ich łączyło, to sposób, w jaki etykiety pomagają im czuć się i poruszać w świecie.
Inne terminy w dyskursie płci, które powinieneś znać
Wiele słów, które nie są identyfikatorami płci, ale często pojawiają się w dyskursie dotyczącym płci (i w mediach społecznościowych), może pomóc lepiej zrozumieć te kwestie. Kilka z nich to:
Dyspohoria płciowa: cierpienie i trauma, znaczące, długoterminowe, spowodowane niezgodnością między płcią urodzenia a tym, jaka jest twoja płeć.
TERF: Trans-wykluczająca radykalna feministka (ostatnio używana powszechnie przez autorkę JK Rowling). Są to feministki, które zaprzeczają, że transkobiety są kobietami, i nie przyznają, że walka o prawa kobiet powinna obejmować wspieranie praw osób transpłciowych.
Niewłaściwy: Używanie dla kogoś płci innej niż ta, za którą się identyfikuje.
Cissizm: Faworyzowanie osób cisseksualnych nad innymi.
Dlaczego język ma znaczenie
Ostatnio autorka JK Rowling spotkała się z dużą krytyką za swoje poglądy na temat praw osób trans. Skupienie się na jednej z rzeczy, które powiedziała, może zilustrować znaczenie języka inkluzywnego. Rowling sprzeciwiła się nagłówkowi, który mówił „ludzie, które miesiączkują”, twierdząc, że powinien to być „kobiety, które miesiączkują”.
Nie przegap artykułu Wyjaśnione: popularne leki nasercowe są bezpieczne u pacjentów z Covid-19, wyniki badań
Jednak nie wszystkie kobiety miesiączkują, transmenstruują, transkobiety nie mogą miesiączkować. Krytycy Rowling zwracali uwagę, że podczas gdy wszystkie te kategorie to zdecydowanie „ludzie”, naleganie na używanie „kobiet” może wykluczyć rzeczywistość tych niekonwencjonalnie kobiet i utrudnić ich drogę akceptacji, i tak już niezwykle trudną.
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
