Wyjaśnienie: Dziedzictwo Herkulesa Poirota powraca do życia wraz ze śmiercią na Nilu
Ukochany detektyw Agathy Christie, Herkules Poirot, powraca na ekran w przyszłym miesiącu. Jak prawdziwa jest ekranowa wersja Kennetha Branagha do wizerunku Poirota z książek i jak inni aktorzy przedstawiali go przez lata?
Kiedy poznajemy Poirota w jego pierwszej powieści, jest po pięćdziesiątce i ma już reputację detektywa. (Twitter/dotnfilm) Hercule Poirot, belgijski detektyw Agathy Christie, powróci w przyszłym miesiącu w nowej filmowej adaptacji swojej powieści „Śmierć na Nilu”, której niedawny zwiastun przyciągnął prawie 2 miliony wyświetleń na YouTube.
Jest to drugi film, w którym Kenneth Branagh gra Poirota po „Morderstwie w Orient Expressie” (2017). W gwiazdorskiej obsadzie znaleźli się także Gal Gadot, Letitia Wright, Russell Brand, Annette Bening, Rose Leslie i Ali Fazal.
Spojrzenie na spuściznę Herkulesa Poirota, największego detektywa na świecie:
Początki
Christie przedstawiła Poirota, wraz z regularnymi postaciami, kapitanem Arthurem Hastingsem (odpowiednikiem Poirota dr Watsona) i inspektorem Japp, w swojej debiutanckiej powieści „Tajemniczy romans w stylach”, opublikowanej w 1916 roku podczas pierwszej wojny światowej. Dziwaczny charakter wąsatej małej detektyw, która lubi gorącą czekoladę, ma swoje korzenie w doświadczeniach Christie jako pielęgniarki podczas wojny, kiedy opiekowała się belgijskimi żołnierzami i uchodźcami.
Na przestrzeni 55 lat Poirot wystąpił w 33 powieściach, dwóch sztukach napisanych przez Christie i ponad 50 opowiadaniach. Najpopularniejsze powieści z udziałem detektywa to „Morderstwo Rogera Ackroyda”, „Morderstwo w Orient Expressie” i „Śmierć na Nilu”.
Wśród innych kreacji Christie, które często pojawiały się w jej opowiadaniach, najpopularniejszą obok Poirota jest panna Marple, starsza samotna kobieta, z natury wścibska, która gra detektywa w wiejskich morderstwach.
Geniusz w pracy
Kiedy poznajemy Poirota w jego pierwszej powieści, jest po pięćdziesiątce i ma już reputację detektywa. Poirot służył jako szef policji w Brukseli, a nawet był patronem belgijskiej rodziny królewskiej. Uczynił Anglię swoim tymczasowym domem, wygnany z Belgii podczas wojny. Jego głowa ma kształt jajka, nosi wąsy i ma „różowo zakończony nos”. Często zwraca się do siebie w trzeciej osobie, bardzo dba o swój wygląd i lubi kwadraty niż koła. Rozwiązuje swoje sprawy za pomocą logicznego rozumowania i starej szkoły dedukcji opartej na wskazówkach. Poirot często posługuje się hasłem – małymi szarymi komórkami, porządkiem i metodą. Chociaż nie mówi dużo, Poirot potrafi skłonić ludzi do zwierzenia się mu. Zapisuje wszystko na wielkie ujawnienie na końcu, gdzie dekonstruuje sekwencję wydarzeń – jak zabójca popełniłby morderstwo, i podsumowuje to wszystko z rozmachem.
Poirot na filmie i scenie
W przeszłości Poirota grało wielu aktorów. Po raz pierwszy zobaczyliśmy go na scenie w Alibi, adaptacji „Morderstwa Rogera Ackroyda”, z Charlesem Laughtonem grającym Poirota na West Endzie w 1928 roku. Później Austin Trevor, Tony Randall, Peter Ustinov i Albert Finney zagrali belgijskiego detektywa na ekranie . Ustinov pojawił się w wersji „Śmierci na Nilu” z 1978 r., a Finney w ostatecznej wersji „Morderstwa w Orient Expressie” Sidneya Lumeta (1974), zdobywając nominację do Oscara swoim charakterystycznym podkręconym czarnym wąsem.
Alfred Molina również zagrał Poirota w wyprodukowanej dla telewizji wersji „Morderstwa w Orient Expressie” z 2001 roku. David Suchet grał Poirota przez ponad 24 lata w serialu ITV „Agatha Christie's Poirot”, a amerykański aktor John Malkovich zagrał go również w trzyczęściowym serialu BBC „The ABC Murders”.
Książka kontra ekran
Istnieje wiele różnic między książką Poirota a tą, którą widzimy na ekranie. Chociaż Christie przedstawia go jako małego belgijskiego detektywa z głową w kształcie jajka, Finneya i Molinę trudno opisać jako małych lub mających taką głowę.
Jeśli chodzi o wąsy, kapitan Hastings określił je kiedyś jako bardzo sztywne i wojskowe. Nawet jeśli wszystko na jego twarzy było zasłonięte, czubki wąsów i różowy nos byłyby widoczne. Podczas gdy Finney i Suchet nosili zakręcone w górę wąsy, Branagh i Molina mieli swoje własne wersje. Branagh wyszedł dziwacznie w „Morderstwie w Orient Expressie”, śpiąc ze specjalną osłoną na wąsach, co zapewniało, że loki nie były zakłócane. Poirot Branagha nie jest nigdzie mały ani niewielki, zamiast tego ma wysokość 5 stóp. Ponadto postać Branagha jest raczej imponująca i wpada w zagrażające życiu zadrapania. Branagh kontynuuje ten niesamowity portret w nadchodzącej Śmierci na Nilu, w której dziedziczka zostaje zamordowana na pokładzie statku.
W kulturze popularnej
Poirot nie jest tak powszechnym nazwiskiem jak Sherlock Holmes, ale cieszy się ogromną rzeszą fanów. Chociaż Christie zaczął pisać Poirota zgodnie z tradycją Holmesa Doyle'a, zaspokajał znacznie bardziej zniuansowaną, czytającą literaturę publiczność.
Poirot po raz ostatni pojawił się w filmie „Zasłona: Ostatnia sprawa Poirota”. Christie napisał go w latach 40., ale wydał go dopiero w 1975 r., z obawy przed reakcją fanów na jego śmierć. Poirot pozostaje jedyną fikcyjną postacią, która otrzymała wzmiankę w nekrologu na pierwszej stronie „The New York Times” w 1975 roku.
Chociaż Christie oświadczyła, że nie przepada za Poirotem, pozwoliła mu działać przez sześćdziesiąt lat z powodu jego apelu do czytelników. Panna Marple również cieszyła się długim okresem 46 lat, od 1930 do 1976 roku.
ta strona internetowa jest teraz na Telegramie. Kliknij tutaj, aby dołączyć do naszego kanału (@indianexpress) i bądź na bieżąco z najnowszymi nagłówkami.
Podziel Się Z Przyjaciółmi:
