Wyjaśnienie: Kim są kobiety z Mysore na obrazie Thomasa Hickeya z XIX wieku?

Dziewiętnastowieczny portret trzech kobiet z Mysore stał się popularny jako „jeden z najważniejszych obrazów naukowych w historii medycyny w Indiach”. Kim oni są i co przedstawiał portret?

Kobiety z dynastii Wadiyar (źródło: Sotheby's)

Nawet gdy Indie starają się zaspokoić zapotrzebowanie na szczepionki przeciwko Covid-19 i zmagają się z brakiem szczepień, XIX-wieczny portret trzech kobiet z Mysore stał się popularny jako jeden z najważniejszych obrazów naukowych w historii medycyny w Indiach.

Z kobietami z dynastii Wadijar w roli bohaterek płótno zostało zlecone w celu promowania udziału w programie szczepień przeciwko ospie.

Biuletyn Informacyjny| Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej

Kim są te trzy kobiety?

Uważany za namalowany w 1805 r. przez urodzonego w Irlandii artystę Thomasa Hickeya, olej na płótnie był początkowo uważany za portrety tańczących dziewcząt lub kurtyzan. W latach 90. dr Nigel Chancellor, historyk z Uniwersytetu w Cambridge, zwrócił uwagę, że obraz ma znaczenie historyczne i przedstawia jedną z pierwszych akcji szczepień w Indiach, z wysadzanymi klejnotami kobietami z dynastii Wadiyar pozujących dla Hickeya.

Najmłodsza kobieta po prawej została zidentyfikowana jako Devajammani, młodsza królowa króla Krishnaraja Wadiyara III. Trzyma rękę na lewym ramieniu, co sugeruje, że została zaszczepiona przeciwko ospie, która na przestrzeni lat doprowadziła do wielu zgonów w Indiach. Tymczasem po lewej stronie jest starsza królowa, która ma pigmentację wokół ust, co może być oznaką przeżycia ospy, prawdopodobnie przez wariolację, która często prowadzi do łagodnej infekcji, która skutkuje trwałą odpornością.

Według notki katalogowej, która towarzyszyła wyprzedaży płótna w 2007 roku w Sotheby’s, kobieta w środku jest jedną z sióstr króla.

Jak i kiedy szczepionka przeciwko ospie dotarła do Indii?

Szczepionka przeciwko ospie, odkryta przez Edwarda Jennera w 1796 roku, była pierwszą skuteczną szczepionką, jaka została opracowana. 14 czerwca 1802 r. Anna Dusthall, maluch anglo-indyjski, była pierwszą osobą w Indiach, której udało się zaszczepić przeciwko wirusowi, który opiera się na wirusie ospy krowiej, łagodnym kuzynie ospy prawdziwej, który wyzwala odporność. Pęcherzyk po szczepionce, który pojawił się na ramieniu odbiorcy, był źródłem płynu limfatycznego lub ropy, która działała jak szczepionka, prowadząc do łańcucha szczepień ramię-do-ramienia. Szczepionka trafiła następnie do różnych części Indii, w tym do Hyderabadu, Cochin, Madrasu i Mysore.

Jak Brytyjczycy zaszczepili Indie i rola płótna?

Chociaż limfa była podobno czasami suszona i zamykana między szklanymi płytami w celu transportu, często nie przetrwała długich podróży, przez co Brytyjczycy musieli polegać przede wszystkim na ludzkim łańcuchu. Ludność krajowa sprzeciwiała się również wprowadzeniu wirusa krowianki, a także dlatego, że niektórzy wierzyli, że bogini ospy będzie rozgniewana szczepieniem.

Po pokonaniu sułtana Tipu w Mysore i przywróceniu Wadiyarów, Kompania Wschodnioindyjska próbowała wzmocnić swoją pozycję w południowych Indiach i chronić populację ekspatów przed epidemią, czyniąc szczepienia niezbędne. Królowa Lakshmi Ammanni, która straciła męża na ospę, poparła ich sprawę i chciała zaszczepić swoją populację przeciwko śmiertelnemu wirusowi. Obraz miał zachęcać do udziału w akcji szczepień.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: