Wyjaśnienie: Kim jest Isabelle Huppert, aktorka wybrana do nagrody IFFI Lifetime Achievement Award?

Isabelle Huppert jest najczęściej nominowaną aktorką do Cezara, narodowej nagrody filmowej Francji, z 16 nominacjami i zdobyła ją dwukrotnie.

Isabelle Huppert (Źródło: Instagram/isabelle.huppert)

W sobotę Ministerstwo Informacji i Radiofonii i Telewizji ogłosiło, że ciesząca się międzynarodowym uznaniem francuska aktorka Isabelle Huppert otrzyma nagrodę za całokształt twórczości podczas edycji Złotego Jubileuszu Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Indiach (IFFI) 2019. Nagroda za całokształt twórczości, IFFI, jest najwyższe wyróżnienie festiwalu i niesie nagrodę pieniężną w wysokości 10 lakh.

Od czasu swojego debiutu w 1971 roku Huppert pojawiła się w ponad 120 filmach. Jest najczęściej nominowaną aktorką do Cezara, narodowej nagrody filmowej Francji, z 16 nominacjami i zdobyła ją dwukrotnie. Regularnie występowała z niektórymi z najbardziej uznanych filmowców francuskiej Nowej Fali, w tym Claude Chabrol i Bertrand Tavernier.

We współczesnym kinie francuskim zagrała w 8 kobietach reżysera François Ozona. Poza filmami francuskimi występowała także w produkcjach włoskich i anglojęzycznych, takich jak Brama Niebios (1980) i Okno sypialni (1987).

Spojrzenie na niektóre z najbardziej znanych filmów Hupperta na przestrzeni sześciu dekad:

Koronkarka (1977)

Zatytułowany po francusku La Dentellière, ten film z 1977 roku był adaptacją powieści o tym samym tytule, która w 1974 roku zdobyła nagrodę Prix Goncourt. W filmie Huppert gra Pomme, nieśmiałą młodą fryzjerkę, która po opuszczeniu trafia do szpitala psychiatrycznego przez jej kochanka, studentkę literatury burżuazyjnej. Huppert zdobył nagrodę BAFTA dla najbardziej obiecującego debiutanta.

Violetta Nozière (1978)

Oparty na prawdziwym morderstwie z 1933 roku, ten historyczny film wyreżyserował Chabrol i pokazuje Hupperta grającego nastoletnią dziewczynę o imieniu Violette, która potajemnie pracuje jako prostytutka w międzywojennej Francji. Violette buntuje się przeciwko rodzicom i ostatecznie zatruwa ojca na śmierć, za co zostaje skazana. Była to pierwsza współpraca Hupperta z Chabrol.

Ściereczka (1981)

Na podstawie powieści Jima Thompsona z 1964 roku „Pop. 1280” i wyreżyserowany przez Bertranda Taverniera, w tym filmie kryminalnym Huppert odgrywa rolę romantycznego zainteresowania policjanta, który jest źle traktowany przez wszystkich wokół niego, dopóki nie ucieka się do drastycznych środków, aby uzyskać „czystą kartę”. Akcja filmu rozgrywa się w kolonialnej francuskiej Afryce Zachodniej pod koniec lat 30. XX wieku, a kręcono go w Senegalu. Był nominowany do Oscara za najlepszy film zagraniczny.

Ceremonia (1995)

Huppert zagrał antybohaterkę w tej adaptacji powieści „Sąd w kamieniu” Ruth Rendell i ponownie wyreżyserował ją Chabrol. Film był luźno inspirowany prawdziwymi wydarzeniami: zabójstwem w 1933 r. przez Christine i Léę Papin na bogatych wiejskich pracodawcach, które wielu w tamtych czasach uważało za symbol walki klasowej. Huppert zdobył Cezara za ten dramat kryminalny.

Nauczyciel gry na fortepianie (2001)

W swojej pierwszej współpracy z reżyserem Michaelem Haneke, Huppert wcieliła się w represjonowaną nauczycielkę gry na pianinie, która jest romantycznie ścigana przez młodego mężczyznę. Historia oparta jest na powieści o tym samym tytule autorstwa noblistki Elfriede Jelinek. Za ten erotyczny dramat psychologiczny Huppert otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki na Festiwalu Filmowym w Cannes w 2001 roku.

Ona (2016)

Oparta na powieści „Oh…” Philippe'a Djiana i wyreżyserowana przez Michaela Verhoevena (Total Recall; Basic Instinct; Showgirls). Huppert zagrała bizneswoman, która poluje na nieznanego mężczyznę, który ją zgwałcił. Rola Hupperta przyniosła jej szereg nagród, w tym Złoty Glob i Cezara dla najlepszej aktorki oraz nominację do Oscara.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: