Wyjaśnienie: Dlaczego rząd Nowej Zelandii spędził ostatnie 9 miesięcy kupując broń ludzi

W przeciwieństwie do Stanów Zjednoczonych, gdzie posiadanie broni jest prawem podstawowym, posiadanie broni w Nowej Zelandii jest przywilejem, a nie prawem.

Od kwietnia Nowa Zelandia zakazała większości broni półautomatycznej, w tym niektórych karabinów bocznego zapłonu, strzelb półautomatycznych i strzelb z pompką. (Reprezentacyjny)

Nowozelandzki program wykupu broni i amnestii za posiadanie broni palnej, części i magazynków, ogłoszony w marcu 2019 r., zakończył się w piątek (20 grudnia).

Dlaczego rozpoczęto program wykupu broni i amnestii?

Pięćdziesiąt jeden osób zostało zabitych, a 49 zostało rannych po ataku terrorystycznym na dwa meczety w Christchurch po piątkowych popołudniowych modlitwach 15 marca tego roku. Meczet Al Noor na przedmieściach Riccarton został zaatakowany o 13.40, a Centrum Islamskie Linwood około 13.55.

Premier Jacinda Ardern nazwała to jednym z najczarniejszych dni Nowej Zelandii. Terrorysta, australijski zwolennik białej supremacji o nazwisku Brenton Tarrant, transmitował na żywo masakrę w Al Noor na Facebooku, używając kamery na głowie.

Odzyskano pięć broni: dwie półautomatyczne, w tym karabin typu AR-15, dwie strzelby i broń palną z dźwignią.

Następnie rząd premiera Arderna zakazał broni półautomatycznej i uruchomił program wykupu broni i amnestii.

Jaki był zamiar rozpoczęcia tych programów?

Programy wykupu broni są podejmowane w celu zmniejszenia posiadania broni. Zasadniczo oznacza to sprzedaż broni palnej rządowi, pod warunkiem, że jest ona licencjonowana.

Program amnestii gwarantuje, że właściciel zakazanej już broni nie zostanie pociągnięty do odpowiedzialności karnej, jeśli ją odda.

Inne kraje, które zainicjowały takie programy odkupu broni w przeszłości, to Australia i Argentyna. Australijski program odkupu broni został podjęty po ponad 13 incydentach masowych strzelanin, które miały miejsce w latach 1981-1996.

Jak działał program?

W przeciwieństwie do Stanów Zjednoczonych, gdzie posiadanie broni jest podstawowym prawem, posiadanie broni w Nowej Zelandii jest przywilejem, a nie prawem.

Od kwietnia Nowa Zelandia zakazała większości broni półautomatycznej, w tym niektórych karabinów bocznego zapłonu, strzelb półautomatycznych i strzelb z pompką.

Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, ma niechcianą broń palną lub część, nawet jeśli nie jest to zabronione, możesz oddać ją w ramach amnestii podczas zbiórki. Inne opcje obejmują odbiór hurtowy, jeśli masz więcej niż 10 przedmiotów, lub oddawanie na posterunkach policji, poinformowała policja Nowej Zelandii na swojej stronie internetowej.

Ponadto osoby, które posiadały nowo zabronioną broń i części, mogły otrzymać za nie odszkodowanie, pod warunkiem posiadania na to ważnego pozwolenia na broń.

Ile broni palnej było częścią programu?

Nowa Zelandia, której populacja wynosi 5 milionów (50 lakhów), ma prawie 250 000 licencjonowanych posiadaczy broni. Ogólnie szacuje się, że kraj ma około 1,5 miliona sztuk broni.

Według danych opublikowanych przez policję Nowej Zelandii, do 12 grudnia w drodze wykupu i amnestii zebrano ponad 47 000 sztuk broni palnej i 1,7 196 części do broni palnej.

Spośród wszystkich odkupionych broni, 59 procent było nowe, 39,2 procent było używane, a pozostałe 1,8 procent było w złym stanie. Ponad 63,8 procent broni palnej odkupowanej stanowiły półautomatyczne strzelanie centralne kosztujące mniej niż 10 000 NZ, 21 procent z nich kosztowało mniej niż 2000 NZ, a pozostałą część stanowiły strzelby i karabiny kosztujące od 2000 NZ do 5000 NZ.

W piątek minister policji Nowej Zelandii, Stuart Nash, powiedział: Do tej pory z obrotu wycofano ponad 56 346 zakazanej i niezgodnej z prawem broni palnej poprzez wykup i amnestię, a także modyfikacje dokonane przez zatwierdzonych rusznikarzy na koszt rządu.

Powiedział, że w programie wzięło udział około 31 600 osób, a jako rekompensatę wypłacono 100 milionów dolarów.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: