Zamach wojskowy w Birmie: pełne koło dla Aung San Suu Kyi

Zamach wojskowy w Birmie przypomina wydarzenia z 1990 roku. Wtedy młodzieżowa przywódczyni Aung San Suu Kyi doszła do władzy politycznej, ale z powodu kryzysu Rohingya może tym razem nie cieszyć się takim samym globalnym poparciem.

Na tym zdjęciu z 29 października 2020 r. przywódczyni Myanmaru Aung San Suu Kyi przeprowadza przedterminowe głosowanie w nadchodzących wyborach powszechnych 8 listopada w biurze Union Election Commission w Naypyitaw w Birmie. (Zdjęcie AP/Aung Shine Oo, Plik)

Dzień później przejąć władzę w zamachu stanu , zakłócając to, co miało być demokratycznym przejściem od jednego wybranego rządu do drugiego, armia Birmy wydawała się przyzwyczajać do swojej starej znanej roli junty.

Naczelny dowódca Tatmadaw (wojska Myanmaru), generał Min Aung Hliang, mianował się szefem rządu. Nie było jeszcze otwartych protestów ludzi ani partii politycznych przeciwko zamachowi stanu. Mając wszędzie personel wojskowy na straży, ludzie nie w pełni wznowili swoje codzienne życie. Ale panika minęła – kolejki przy dystrybutorach i bankomatach przerzedziły się.

Miejsce pobytu Aung San Suu Kyi nie jest znane, chociaż uważa się, że znajduje się w areszcie domowym. W oświadczeniu przypisywanym jej na kilka godzin przed aresztowaniem i zamieszczonym na Facebooku, powiedziała: Namawiam ludzi, aby tego nie akceptowali, aby odpowiedzieli i całym sercem protestowali przeciwko zamachowi stanu dokonanego przez wojsko. Ważni są tylko ludzie.

Całkowite przypomnienie

Dla Suu Kyi koło zatoczyło koło od 1990 roku. W tym roku, jako młoda założycielka Narodowej Ligi na rzecz Demokracji — powstałej w 1988 roku podczas ruchu 8888 — zgłosiła się do spuścizny swojego ojca, generała Aunga, znanego jako ojciec założyciel współczesnej Birmy i przeczesał wybory, które junta zgodziła się przeprowadzić jako sposób na rozładowanie protestów.

Junta, która wtedy nazywała się Państwową Radą Przywrócenia Prawa i Porządku – przemianowała się w 1997 roku na Państwową Radę Pokoju i Rozwoju – unieważniła wyniki wyborów, tak jak zrobiła to teraz, i uwięziła Suu Kyi. Spędzi większą część następnych dwóch dekad w areszcie, głównie w więzieniu domowym. Społeczność międzynarodowa, kierowana przez Zachód, niezłomnie popierała ją, nieustannie wywierając presję na juntę w celu jej uwolnienia i nakładając sankcje na Mynamar.

Ale armia Myanmaru opierała się tym naciskom jeszcze w pierwszej dekadzie XXI wieku. Zaczęło się stopniowo otwierać dopiero po tym, jak cyklon Nargis spustoszył większość kraju, kiedy wojsko udzielające pomocy doprowadziło do niezadowolenia w Birmie.

Po uwolnieniu w 2010 r. Suu Kyi, która ogłosiła bojkot wyborów przeprowadzonych w tym samym roku, zdecydowała się wziąć udział w wyborach uzupełniających w 2012 r., legitymizując w ten sposób konstytucję z 2008 r., którą wojsko nałożyło na kraj, wraz z przepisami zapewniającymi zabezpieczenie swoją własną rolę w polityce i zarządzaniu.

Wybory w 2015 r. były dla NLD zamachem, podobnie jak wybory w 2020 r. pięć lat później. Choć jej pełnomocnik, Partia Solidarności i Rozwoju Związku, wypadła jeszcze gorzej niż w 2015 r., wojsko ma 25% miejsc zarezerwowanych dla swoich nominowanych z szeregów służących urzędnikom wojskowym.

Pojazdy policyjne są zaparkowane na Sule Pagoda Road w Yangon w Birmie (@benjaminsmall via AP)

Pod zarzutami nieprawidłowości w wyborach 2020 r. wydaje się, że Tatmadaw czuł się zagrożony niesłabnącą, a nawet rosnącą popularnością Suu Kyi pomimo pięciu lat sprawowania władzy. Ponadto, pomimo żelaznych klauzul w konstytucji chroniących rolę wojska, generałowie wydawali się wyczuwać, że Suu Kyi wykorzysta swój nowy mandat do przywrócenia cywilnej supremacji w sprawach narodowych. Jeden z zapisów w konstytucji zapewniał, że Suu Kyi nie może zostać prezydentem, ponieważ urząd został przedawniony dla każdego, kto jest żonaty z obcokrajowcem. Zmarły mąż Suu Kyi był Brytyjczykiem, podobnie jak jej dwaj synowie.

Suu Kyi w pierwszej kadencji potraktowała wojsko łagodnie. W pewnym momencie odniosła się do generałów, którzy przypominali jej słodkich wujków. Wydawało się, że wspiera armię w jej brutalnym rozprawie z Rohingjami, co zmusiło prawie milion do ucieczki do Bangladeszu. Suu Kyi pojawiła się później w Międzynarodowym Trybunale Sprawiedliwości, by bronić armii w sprawie przeciwko Myanmar o zbrodnie wojenne przeciwko Rohingya.

Od 2015 r. do zeszłego roku Suu Kyi koncentrowała się na swoim innym projekcie — budowaniu pokoju z ponad dwudziestoma milicjami mniejszościowymi, które toczyły wojnę z państwem Myanmar, aby wszystkie mniejszości mogły się zjednoczyć. Została nazwana Konferencją Panglong XXI wieku, po podobnych wysiłkach jej ojca w latach 40. XX wieku. Jednak porozumienie o zawieszeniu broni w 2015 roku było tylko częściowo skuteczne, a seria spotkań nie przyniosła pozytywnych rezultatów, co dało początek przekonaniu, że pokój powróci, gdy wojsko zostanie odparte.

Zwolennicy na pokładzie samochodu machają flagami narodowymi i wojskowymi we wtorek, 2 lutego 2021 r., w Rangunie w Birmie. (Zdjęcie AP/Thein Zaw)

szef rządu

Niektórzy komentatorzy wskazywali na nadchodzące zmiany w przywództwie wojskowym jako jeden z powodów, dla których generał Min Aung Hliang zdecydował się przerwać demokratyczne przemiany i cofnąć zegar o co najmniej 10 lat. Miał przejść na emeryturę w czerwcu, kiedy skończył 65 lat, ale zamach stanu zapewnił mu, że pozostanie na stanowisku w dającej się przewidzieć przyszłości. Facebook usunął swoją stronę wraz z kilkoma innymi urzędnikami wojskowymi Myanmaru po tym, jak Rada Praw Człowieka ONZ oskarżyła ich o dokonywanie ludobójstwa na Rohingya.

Na początku tego roku Amnesty International poinformowała, że ​​dochodzenie wykazało, że wojsko Myanmaru otrzymuje ogromne przychody z udziałów w Myanmar Economic Holdings Limited (MEHL), tajnym konglomeracie, którego działalność obejmuje sektory wydobywczy, piwowarski, tytoniowy, odzieżowy i bankowy oraz spółki. z szeregiem lokalnych i zagranicznych przedsiębiorstw, w tym japońskim międzynarodowym producentem piwa i południowokoreańskim gigantem stalowym.

Generał Min Augh Hliang był właścicielem 5000 akcji MEHL w 2011 roku, podała Amnesty. MEHL została założona przez wojsko w 1990 roku, a jej członkowie zarządu to emerytowani urzędnicy wojskowi.

Popaść w niełaskę

Suu Kyi nie jest już globalną ikoną, którą była przez lata 90. Jej milcząca postawa anty-Rohingjów mogła zdobyć jej popularność wśród większości Barmarów w Birmie, ale straciła wielu sojuszników na Zachodzie. Były nawet wezwania do cofnięcia jej Pokojowej Nagrody Nobla.

Tak więc, chociaż historia się powtarza, tym razem może nie być żadnego zapału, jaki okazały zachodnie rządy, gdy prowadziły kampanię na rzecz jej uwolnienia w latach 90. i 2000. Stany Zjednoczone zagroziły sankcjami, ale może to już nie być postrzegane jako najlepsza droga naprzód, ponieważ mają tendencję do krzywdzenia zwykłych ludzi bardziej niż przywódców, do których są wycelowani. Zaangażowanie jest obecnie postrzegane jako klucz do takich sytuacji. Dla mieszkańców Birmy sankcje oznaczałyby powrót do mrocznych dni lat 90., kiedy wojsko zarabiało, a inni zmagali się z niedoborami i biedą. Jest również mało prawdopodobne, aby międzynarodowe koncerny w krajach zachodnich, w tym w USA, oraz w krajach Azji Wschodniej, takich jak Japonia i Korea, które zainwestowały znaczne środki w Birmie, chciały się wycofać w tym czasie, zwłaszcza jeśli oznaczałoby to oddanie większej części Chinom w Region.

Wojsko Myanmaru stoi na straży w punkcie kontrolnym obsadzonym pojazdem opancerzonym na drodze prowadzącej do budynku parlamentu we wtorek, 2 lutego 2021 r., w Naypyitaw w Birmie. (Zdjęcie AP)

Jak na ironię, to Chiny mogą wywrzeć największy nacisk na armię Myanmaru, aby uwolniła Suu Kyi i wycofała się. W ostatnich latach, kiedy był odrzucany przez Zachód, Suu Kyi coraz częściej zwracała się do Pekinu, a prezydent Xi Jinping rozwinął dla niej czerwony dywan. Chociaż generałowie Myanmaru są niechętni ogromnym wpływom Chin w ich kraju, nadal będą stawiać czoła Pekinowi.

Indie i Birma

Po przyłączeniu się do kampanii na rzecz uwolnienia Suu Kyi w latach 90. New Delhi przekalibrowało swoje stanowisko, aby rozpocząć pełne zaangażowanie w juntę, chociaż zdenerwowało to ruch prodemokratyczny Myanmaru, a w szczególności NLD. W zamian wojsko Myanmaru rozprawiło się z ULFA i innymi grupami bojowników północno-wschodnich Indii w bezpiecznych przystaniach w Myanmarze. Starsi generałowie regularnie odwiedzali Indie, zatrzymując się w Bodh Gaya w drodze do lub z Delhi.

Od 2015 roku poparcie Indii w sprawie rozprawienia się z Rohingyą przez armię zapewniło kontynuację przyjaźni, chociaż sama Suu Kyi nie była szczególnie przychylna rządowi NDA. Indie raczej nie wycofają się z zaangażowania w wojsko, chociaż wyraziły zaniepokojenie nagłymi wydarzeniami w Birmie. Rywalizacja z Chinami o wpływy w regionie rozciąga się na Myanmar, kluczową dla strategicznych i gospodarczych interesów Indii, od Bengalu Zachodniego i od północnego wschodu po Azję Południowo-Wschodnią.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: