Wyjaśnienie: umowa AUKUS dotycząca wyposażenia Australii w n-sub i dlaczego zdenerwowała Francję

Canberra zrezygnowała z wcześniejszego kontraktu z francuską firmą, aby połączyć ręce z USA i Wielką Brytanią w celu zbudowania potencjalnego militarnego odstraszania Chin w regionie Pacyfiku.

Na tym zdjęciu dostarczonym przez marynarkę wojenną Stanów Zjednoczonych szybko szturmowy okręt podwodny typu Virginia USS Illinois (SSN 786) wraca do bazy Joint Base Pearl Harbor-Hickam z rozmieszczenia w obszarze odpowiedzialności 7. Floty 13 września 2021 r. (AP) Zdjęcie)

Ogłoszono Stany Zjednoczone, Wielką Brytanię i Australię nowa umowa obronna w czwartek (16 września), w ramach którego Ameryka i Wielka Brytania pomogą Australii w rozmieszczeniu okrętów podwodnych o napędzie atomowym w regionie Pacyfiku.

Chociaż przywódcy tych trzech krajów tego nie powiedzieli, umowa jest postrzegana jako krok w kierunku ograniczenia Chin, które dokonały znaczących agresywnych manewrów w regionie Pacyfiku, zwłaszcza na Morzu Południowochińskim i wokół niego, gdzie mają rozległe roszczenia terytorialne.

Dlaczego atomowe okręty podwodne są tak ważne i dlaczego ten nowy pakt jest ważny? Poza tym, dlaczego Francja powiedziała, że ​​została dźgnięta w plecy przez Australię?

Jaka umowa zostanie ogłoszona w czwartek?

Premier Australii Scott Morrison powiedział, że nowe wzmocnione trójstronne partnerstwo w zakresie bezpieczeństwa między Australią, Wielką Brytanią i Stanami Zjednoczonymi, nazwane AUKUS, będzie partnerstwem, w którym nasza technologia, nasi naukowcy, nasz przemysł i nasze siły obronne będą współpracować, aby zapewnić bezpieczniejszy i pewniejszy region, który ostatecznie przyniesie korzyści wszystkim.

Morrison powiedział, że pierwszą poważną inicjatywą AUKUS będzie dostarczenie do Australii floty okrętów podwodnych o napędzie atomowym. W ciągu najbliższych 18 miesięcy będziemy wspólnie pracować nad określeniem najlepszego sposobu osiągnięcia tego celu. Powiedział, że będzie to obejmować dogłębną analizę tego, co musimy zrobić, aby wykonywać nasze obowiązki w zakresie zarządzania nuklearnego tutaj w Australii.

Okręty podwodne o napędzie atomowym dadzą siłę marynarki Australii na Pacyfiku, gdzie Chiny są szczególnie agresywne. Podczas gdy Stany Zjednoczone i Wielka Brytania miały takie możliwości od dziesięcioleci, Australia nigdy nie miała n-sub.

Biden uczestniczy w wideokonferencji z Morrisonem i Johnsonem z Białego Domu w Waszyngtonie w środę 15 września 2021 r. (Doug Mills/The New York Times)

Chiny mają okręty podwodne o napędzie atomowym, a także okręty podwodne, które mogą wystrzeliwać pociski nuklearne. Trzech sygnatariuszy umowy AUKUS dało jednak jasno do zrozumienia, że ​​ich celem nie jest uzbrojenie nowych okrętów podwodnych w broń jądrową.

Chiny są jednym z największych partnerów handlowych Australii, ale w ciągu ostatnich kilku lat stosunki te pogorszyły się. To z uwagi na chińską wrażliwość Australia wycofała się z ćwiczeń marynarki wojennej Malabar wraz z USA, Indiami i Japonią po udziale w edycji 2007 (w której uczestniczył również Singapur). Australia wróciła do Malabaru w 2020 roku, kiedy to po raz pierwszy od 13 lat marynarki wojenne czterech krajów Quadu toczyły razem wojnę.

Ale dlaczego Australia zyskuje zdolność nuklearnych okrętów podwodnych, która jest postrzegana w kontekście możliwej agresji wojskowej z udziałem Chin?

Dzieje się tak przede wszystkim dlatego, że okręt podwodny o napędzie atomowym daje marynarce wojennej możliwość sięgania daleko w ocean i przeprowadzania ataków.

W przeciwieństwie do konwencjonalnych okrętów podwodnych, które są powszechnie uważane za przydatne do celów obronnych, zdolność okrętu podwodnego z napędem atomowym do pokonywania dużych odległości z większą prędkością bez wykrycia daje narodowi możliwość ochrony swoich interesów z dala od wybrzeży.

W kontekście umowy AUKUS okręty podwodne z napędem atomowym dadzą Królewskiej Marynarce Wojennej Australii możliwość wpłynięcia na Morze Południowochińskie, gdzie Chiny stają się coraz bardziej agresywne, w celu ochrony swoich zasobów i prowadzenia patroli – nawet jeśli nie zostało to zapisane przez te trzy kraje.

Stany Zjednoczone w przeszłości dzieliły się swoją technologią napędu jądrowego tylko z Wielką Brytanią, zgodnie z porozumieniem o podziale energii jądrowej, które oba kraje miały od 1958 roku.

Premier Australii Scott Morrison pojawia się na scenie z linkami wideo do premiera Wielkiej Brytanii Borisa Johnsona (po lewej) i prezydenta USA Joe Bidena na wspólnej konferencji prasowej w budynku Parlamentu w Canberze, czwartek, 16 września 2021 r. (AP Photo)

Co sprawia, że ​​atomowe okręty podwodne są tak ważne?

Okręt podwodny o napędzie atomowym jest klasyfikowany jako SSN w ramach systemu klasyfikacji kadłubów marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych, gdzie „SS” jest symbolem okrętu podwodnego, a „N” oznacza atom. Okręt podwodny o napędzie atomowym, który może wystrzeliwać pociski balistyczne, nazywa się SSBN.

Konwencjonalne łodzie podwodne z silnikiem Diesla mają akumulatory, które utrzymują i napędzają – choć niezbyt szybko – statek pod wodą. Żywotność tych baterii może wahać się od kilku godzin do kilku dni.

Nowsze okręty podwodne z napędem niezależnym od powietrza (AIP) mają dodatkowe ogniwa paliwowe, które pozwalają im dłużej przebywać pod wodą i poruszać się szybciej niż konwencjonalne jednostki. Ogniwa paliwowe są jednak używane tylko w strategicznych momentach, kiedy wymagana jest wytrzymałość na zanurzenie.

Zarówno łodzie konwencjonalne, jak i AIP muszą wynurzyć się na powierzchnię, aby naładować akumulatory za pomocą silnika wysokoprężnego. Silnik wysokoprężny napędza również statek na powierzchni. Jednak ogniwa paliwowe AIP można ładować tylko na stacjach lądowych, a nie na morzu.

Wielką zaletą SSN jest to, że jego napęd jądrowy daje łodzi podwodnej prawie nieskończoną zdolność do pozostawania w nurkowaniu. Ponieważ jest napędzany silnikiem jądrowym, a nie bateriami, w ogóle nie musi wynurzać się na powierzchnię, z wyjątkiem uzupełnienia zapasów dla załogi.

SSN są również w stanie poruszać się szybciej pod wodą niż konwencjonalne okręty podwodne. Wszystkie te zalety pozwalają marynarce wojennej na szybsze rozmieszczenie tych okrętów podwodnych na większe odległości.

Dlaczego więc Francja jest niezadowolona z tego, że Australia dostała te okręty podwodne?

Umowa ma skomplikowało relacje między Francją a Australią , a także Francji i USA. Francuski minister spraw zagranicznych Jean-Yves Le Drian nazwał to ciosem w plecy. Jest w tym historia.

W 2016 roku — kiedy Le Drian był ministrem obrony prezydenta François Hollande'a — Australia podpisała kontrakt na zakup 12 okrętów podwodnych klasy Attack od francuskiego stoczniowca Naval Group o wartości prawie 90 miliardów dolarów. Ministrowie obrony i spraw zagranicznych Australii potwierdzili umowę z Francją zaledwie dwa tygodnie temu, podał Reuters.

Francja jest zdenerwowana, ponieważ trzymana jest poza kręgiem. Ale mając główny cel, jakim jest odparcie chińskiej agresji, wszystkie pięć krajów – USA, Wielka Brytania, Australia, Francja i Indie – podąża tą samą drogą.

Le Drian powiedział w czwartek radiu France Info: To naprawdę cios w plecy. Nawiązaliśmy relację zaufania z Australią, to zaufanie zostało zdradzone…

Dodał, że niedawno rozmawiał ze swoim australijskim odpowiednikiem i nie otrzymał żadnych wskazówek, co ma nadejść. Cytowano, że Le Drian powiedział, że był zły i bardzo zgorzkniały z powodu tego zerwania.

Francuski minister powiedział również, że jego kraj nie pozwoli Australijczykom na zerwanie kontraktu, co może również doprowadzić do utraty miejsc pracy.

To jeszcze nie koniec, cytowano go w raporcie w Politico. Będziemy potrzebować wyjaśnień. Mamy kontrakty. Australijczycy muszą nam powiedzieć, jak z tego wychodzą. Będziemy potrzebować wyjaśnień. Mamy umowę międzyrządową, którą podpisaliśmy z wielkimi fanfarami w 2019 roku, z precyzyjnymi zobowiązaniami, z klauzulami, jak oni z tego wychodzą? Będą musieli nam powiedzieć. Więc to nie koniec historii, powiedział Le Drian.

New York Times napisał w swoim raporcie, że chociaż umowa dotycząca okrętów podwodnych między Francją a Australią upadła, ostra batalia prawna o umowę wydaje się nieunikniona.

Francuski minister zaatakował również Stany Zjednoczone, mówiąc, że posunięcie administracji Bidena było czymś, czego można było oczekiwać od nieprzewidywalnego poprzednika prezydenta, Donalda Trumpa.

To, co mnie również dotyczy, to zachowanie Amerykanów, cytuje go raport Politico. Ta brutalna, jednostronna, nieprzewidywalna decyzja bardzo przypomina to, co robił kiedyś pan Trump… Sojusznicy nie robią tego sobie nawzajem… To raczej nie do zniesienia.

We wspólnym oświadczeniu zgłoszonym przez The Guardian Le Drian i francuska minister obrony Florence Parly powiedzieli: „Decyzja amerykańska, która prowadzi do wykluczenia europejskiego sojusznika i partnera, takiego jak Francja, z kluczowego partnerstwa z Australią w czasie, gdy mamy do czynienia z Bezprecedensowe wyzwania w regionie Indo-Pacyfiku, czy to dotyczące naszych wartości, czy poszanowania multilateralizmu opartego na rządach prawa, sygnalizują brak spójności, który Francja może tylko zauważyć i żałować.

Umowa między Francją a Australią była naznaczona opóźnieniami i innymi problemami. Pierwsza łódź podwodna miała zacząć działać około 2034 roku.

Amerykanie, Brytyjczycy i Australijczycy nie zareagowali od razu na francuskie oburzenie. Ogłaszając wcześniej umowę z AUKUS podczas trójstronnej wideokonferencji z prezydentem Joe Bidenem i premierem Wielkiej Brytanii Borisem Johnsonem, premier Morrison nie wspomniał o Francji ani umowie z 2016 roku. Francja jest również oburzona, że ​​nie została nawet poinformowana ani skonsultowana w sprawie decyzji i nowej umowy przed ich ogłoszeniem.

Prezydent Joe Biden słucha, gdy wirtualnie dołączają do niego Morrison i Johnson w Białym Domu w Waszyngtonie, środa, 15 września 2021 r. (AP Photo)

Czy Indie mają okręty podwodne o napędzie atomowym?

Tak, Indie są jednym z sześciu krajów, które mają numery SSN. Pozostałe pięć to USA, Wielka Brytania, Rosja, Francja i Chiny.

Indie miały takie możliwości, odkąd w 1987 r. otrzymały SSN typu K-43 Charlie, wyprodukowany przez ZSRR. Oddany do służby Czerwonej Flocie ZSRR w 1967 r., został wydzierżawiony Marynarce Wojennej Indii i przemianowany na INS Chakra. Okręt podwodny został wycofany z eksploatacji w 1991 roku.

W 2012 roku Indie otrzymały kolejny rosyjski SSN na 10-letnią dzierżawę, o nazwie INS Chakra 2.

W międzyczasie Indie pracowały nad budową własnego SSN, a pierwszy indyjski atomowy okręt podwodny, INS Arihant, został oddany do użytku w 2016 roku. Drugi okręt podwodny klasy Arihant, INS Arighat, został potajemnie zwodowany w 2017 roku i prawdopodobnie być oddany do użytku wkrótce.

Po wykazaniu zdolności do wystrzeliwania broni jądrowej w 2018 roku, INS Arihant jest obecnie klasyfikowany jako okręt podwodny o strategicznym uderzeniu nuklearnym (SSBN), co oznacza, że ​​jest balistycznym okrętem podwodnym o napędzie jądrowym.

INS Arihant jest ważny, ponieważ uzupełnia indyjską triadę nuklearną, co oznacza, że ​​kraj ma zdolność do wystrzeliwania pocisków nuklearnych z lądu, samolotów i łodzi podwodnych.

Biuletyn Informacyjny| Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej

Podziel Się Z Przyjaciółmi: