Wyjaśnienie: Awantura o immunitet dyplomatyczny wywołana przez „uderzenie” żony belgijskiego posła w Seulu

Incydent wywołał debatę na temat zakresu ochrony dyplomatów i członków ich rodzin.

Przechwytywanie incydentu przez CCTV rzekomo z udziałem żony posła Petera Lescouhiera, Xiang Xueqi.

Po tym, jak w zeszłym miesiącu rzekomo uderzyła dwóch pracowników w butiku w Seulu, żona ambasadora Belgii w Korei Południowej będzie teraz korzystać z immunitetu dyplomatycznego, aby uniknąć zarzutów kryminalnych, poinformowała w poniedziałek policja.

Wysłannik, Peter Lescouhier, powiedział wcześniej, że szczerze żałuje incydentu z jego żoną i że chce przeprosić w jej imieniu.

Kobieta została przesłuchana przez policję na początku tego miesiąca po tym, jak ambasada belgijska powiedziała, że ​​będzie współpracować w śledztwie. Teraz jednak ambasada zapowiedziała, że ​​utrzyma prawo do immunitetu dla żony ambasadora, jak wynika z raportu AFP.

Incydent wywołał gniew w Korei Południowej, a dyskusje na temat zakresu ochrony, z której korzystają dyplomaci i członkowie ich rodzin.

Jakie kontrowersje budzi żona posła belgijskiego?

Raporty mówią, że żona ambasadora Belgii, 63-letnia Xiang Xueqi, przymierzała ubrania w butiku w Seulu, zanim wyszła, co skłoniło pracownika do pobiegnięcia za nią, aby sprawdzić, co ma na sobie.

Problem kradzieży sklepowej doprowadził do konfrontacji po tym, jak Xiang podążył za pracownikiem z powrotem do sklepu. Nagranie z CCTV pokazało, jak ciągnie jednego członka personelu za ramię i uderza ją w głowę, a następnie widziano, jak popycha i uderza w twarz innego pracownika, który próbował interweniować.

Zgodnie z raportem AFP, wideo zostało wydane przez rodzinę domniemanej ofiary, po czym zostało szeroko nagłośnione przez lokalne media, wywołując krytykę rodziny ambasadora.

Biuletyn Informacyjny| Kliknij, aby uzyskać najlepsze objaśnienia dnia w swojej skrzynce odbiorczej

Ambasada Belgii w Korei Południowej próbowała złagodzić skandal, wydając dwujęzyczne przeprosiny ambasadora na Facebooku, ale sprawy pogorszyły się po tym, jak ton wersji koreańskiej został uznany za surowy.

Od tego czasu wiele osób w południowokoreańskich mediach społecznościowych kwestionowało przywileje przyznane członkom rodzin dyplomatów i dlaczego prawa karne tego kraju nie powinny mieć do nich zastosowania.

Czym jest immunitet dyplomatyczny?

Jest to przywilej zwolnienia z niektórych praw i podatków przyznawany dyplomatom przez kraj, w którym są delegowani. Zwyczaj został tak ukształtowany, aby dyplomaci mogli funkcjonować bez strachu, gróźb czy zastraszania ze strony państwa przyjmującego.

Immunitet dyplomatyczny jest przyznawany na podstawie dwóch konwencji , zwane potocznie Konwencjami Wiedeńskimi — Konwencją o stosunkach dyplomatycznych z 1961 r. oraz Konwencją o stosunkach konsularnych z 1963 r. Zostały one ratyfikowane przez 187 krajów, w tym Koreę Południową. Oznacza to, że jest to prawo w ramach prawnych tego kraju i nie można go naruszać.

Jaki jest zakres tej odporności?

Zgodnie z Konwencją wiedeńską o stosunkach dyplomatycznych z 1961 r. immunitet, z którego korzysta dyplomata oddelegowany do ambasady, jest nienaruszalny. Dyplomata nie może zostać aresztowany ani zatrzymany, a jego dom będzie miał taką samą nietykalność i ochronę jak ambasada.

Jest to możliwe dla kraj pochodzenia dyplomaty do uchylenia immunitetu ale może się to zdarzyć tylko wtedy, gdy jednostka popełniła „poważną zbrodnię”, niezwiązaną z jej rolą dyplomatyczną lub była świadkiem takiej zbrodni. Ewentualnie kraj pochodzenia może ścigać osobę.

Chociaż immunitet dyplomatyczny ma chronić dyplomatów przed krzywdą, nie chroni on ich krajów przed złą reputacją i ciosem w stosunki dwustronne. Przywilej immunitetu dyplomatycznego nie jest korzystny dla jednostki. Jeżeli dyplomata działa poza swoją działalnością, jaką jest prowadzenie stosunków międzynarodowych, pojawia się pytanie, czy nadal obowiązuje jego immunitet.

Czy ten immunitet jest taki sam dla wszystkich dyplomatów i ich rodzin?

Nie. Konwencja wiedeńska klasyfikuje dyplomatów według ich stanowiska w ambasadzie, konsulacie lub organizacjach międzynarodowych, takich jak ONZ.

Naród ma tylko jedną ambasadę w obcym kraju, zwykle w stolicy, ale może mieć wiele konsulatów, zwykle w miejscach, w których mieszka lub odwiedza wielu jego obywateli. Dyplomaci oddelegowani do ambasady otrzymują immunitet wraz z członkami swojej rodziny. Chociaż dyplomaci oddelegowani do konsulatów również otrzymują immunitet, mogą być ścigani w przypadku poważnych przestępstw, czyli po wydaniu nakazu. Poza tym ich rodziny nie podzielają tego immunitetu.

Xiang, będąc żoną ambasadora Belgii, cieszy się tym samym immunitetem dyplomatycznym.

Czy w przeszłości miały miejsce przypadki nadużywania immunitetu?

W 1967 ambasador Birmy na Sri Lance zastrzelił swoją żonę, którą podejrzewał o romans. Następnego ranka zbudował stos na trawniku za domem i podpalił ciało. Ambasador podobno powiedział policji Sri Lanki, że jego dom jest terytorium Birmy. Policja nie mogła nic zrobić, bo ambasador cieszył się immunitetem dyplomatycznym. Jednak później został odwołany.

W 1981 roku syn dyplomaty z Ghany przy ONZ został zidentyfikowany jako sprawca co najmniej dwóch, a być może nawet 15, gwałtów i rabunków w Nowym Jorku. Ale nigdy nie postawiono mu zarzutów, ponieważ jako członek rodziny cieszył się immunitetem dyplomatycznym.

W 1983 roku syn dyplomaty z Arabii Saudyjskiej zgwałcił 16-latkę w USA. Nie mógł zostać oskarżony z powodu immunitetu dyplomatycznego i mówiono, że dobrowolnie opuścił USA. Jednak kilka miesięcy później dziewczyna spotkała oskarżonego w swoim miejscu pracy. Ambasada Arabii Saudyjskiej twierdziła w Departamencie Stanu USA, że ofiara rzeczywiście widziała brata oskarżonego i nadal utrzymywała, że ​​oskarżony opuścił USA. Dopiero po tym, jak prywatny detektyw sfotografował domniemanego gwałciciela, ostatecznie opuścił USA.

W kwietniu 2012 roku w Manili panamski dyplomata Erick Bairnals Shcks został oskarżony o zgwałcenie 19-letniej Filipinki, ale został zwolniony z aresztu, ponieważ korzystał z immunitetu dyplomatycznego.

W 1987 r. delegat Barbadosu do ONZ starał się rozszerzyć immunitet dyplomatyczny na swojego psa po tym, jak ugryzł kilku sąsiadów w Pelham w stanie Nowy Jork i ostrzegł przed możliwymi międzynarodowymi konsekwencjami w przypadku podjęcia jakichkolwiek działań przeciwko owczarkowi niemieckiemu.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: