Wyjaśnienie: Co pokazuje i ukrywa islamska zasłona

Po atakach terrorystycznych w Niedzielę Wielkanocną Sri Lanka zakazała zakrywania twarzy zgodnie z przepisami nadzwyczajnymi. Krótka historia zasłony

Zasłona, jak zauważyli uczeni, na przestrzeni wieków symbolizowała różne rzeczy dla różnych ludzi.

O ile welon jest tkaniną lub elementem garderoby, to jest on również konceptem. Może to być iluzja, próżność, sztuczność, oszustwo, wyzwolenie, uwięzienie, eufemizm, wróżenie, ukrywanie, halucynacje, depresja, wymowna cisza, świętość, etery poza świadomością, ukryte setne imię Boga, ostateczne przejście w śmierć, a nawet Biblijna apokalipsa, zdjęcie zasłony Bożej, sygnalizujące tzw. koniec czasu. Pisarka Jennifer Heath w swojej gigantycznej redagowanej książce The Veil: Women Writers on Its History, Lore, and Politics, której autorami są wyłącznie kobiety, opisuje w tych słowach bardzo kontrowersyjny kawałek materiału.

Zasłona, jak zauważyli uczeni, na przestrzeni wieków symbolizowała różne rzeczy dla różnych ludzi. Trudno jednoznacznie określić, dlaczego i jak zaczęła się jego praktyka.

Jak zauważa Heath w swojej pracy, pomysł zasłaniania ciała powstał, gdy ludzie zaczęli obserwować tajemnice natury. Jednak w starożytnych społeczeństwach zasłonę kojarzono najczęściej z rangą, religią, stanem cywilnym lub wyznacznikiem przynależności etnicznej.

W czasach współczesnych, kiedy zasłona stała się najbardziej kojarzona z islamem i społeczeństwami islamskimi, spowodowała to polaryzację opinii na całym świecie. Rząd Sri Lanki zakazał w poniedziałek zakrywania twarzy zasłonami na mocy przepisów nadzwyczajnych wprowadzonych w następstwie ataków wielkanocnych w tym kraju, które doprowadziły do ​​śmierci ponad 250 osób. W ostatnich latach zasłona, a zwłaszcza forma, w której jest noszony przez społeczności islamskie, został zakazany w kilku krajach.

Wczesne początki

Uważa się, że najwcześniejsze dowody na zasłonę znajdują się w starożytnej Mezopotamii, gdzie była noszona jako znak rangi i szacunku. Zasady dotyczące zasłaniania głowy – w szczególności te, które kobiety muszą zakrywać, a których nie mogą – zostały szczegółowo określone w prawie asyryjskim, pisze badaczka studiów islamskich Leila Ahmed w książce „Kobiety i płeć w islamie”.

W związku z tym żony i córki „seignorów” musiały się chować, podczas gdy nierządnic i niewolnicom nie wolno było chować. Pisze, że ci, którzy zostali przyłapani na nielegalnym zasłanianiu, podlegali karze chłosty, wylania smoły na głowy i odcięcia uszu.

Podobne tradycje były przestrzegane również w innych częściach świata starożytnego. Ahmed pisze, że w klasycznych Atenach szanowane kobiety pozostawały w domu, a ich ubrania ukrywały je przed oczami obcych mężczyzn: noszono szal, który można było naciągnąć na głowę jako kaptur.

Judith Lynn Sebesta, redaktorka książki „Świat rzymskich kostiumów”, zauważa, że ​​w starożytnym Rzymie kobiety musiały nosić welon jako symbol władzy męża nad nią. Rzeczywiście, czarny szal noszony od wieków przez kobiety w Grecji, Korsyce, Sycylii, Sardynii i innych krajach chrześcijańskiego Morza Śródziemnego jest prawie nie do odróżnienia od wiejskiego szalika w Turcji, Egipcie czy Iranie, pisze Heath.

Nowoczesny świat

We współczesnym świecie zasłona jest najczęściej kojarzona ze społecznościami islamskimi. Wiele różnych nakryć głowy noszonych przez muzułmanki w różnych częściach świata jest określanych jako welon. Podczas gdy większość tradycji islamskich nie wymusza noszenia zasłony, niektóre, takie jak ruch salaficki, tradycja reformistyczna w sunnickim islamie, uważają, że kobiety muszą zakrywać twarze przed niespokrewnionymi mężczyznami.

Burka jest zabroniona w przestrzeni publicznej w kilku krajach i terytoriach, w tym w Austrii, kanadyjskiej prowincji Quebec, Danii, Francji, Belgii, Tadżykistanie, Łotwie, Bułgarii, Kamerunie, Czadzie, Republice Konga, Gabonie, Holandii, Chinach i Maroku . Zakon lankijski wspomina o zakazie zakrywania twarzy, ale o szaliku milczy.

We Francji pojawiła się publiczna debata, kiedy w 2010 roku zakazano noszenia burki. Argumenty za i przeciw prawu koncentrowały się wokół kwestii nacjonalizmu, sekularyzmu, seksualności i bezpieczeństwa. Zwolennicy zakazu uważają zasłonę za zagrożenie bezpieczeństwa i symbol nierówności płci. Z drugiej strony przeciwnicy zakazu uważają go za naruszenie wolności religijnej jednostek.

Ścisły związek zasłony z islamem został niedawno ponownie podkreślony, kiedy premier Nowej Zelandii Jacinda Ardern założyła czarną chustę podczas spotkania z członkami społeczności muzułmańskiej po strzelaninie w Christchurch w marcu.

W dużej części Europy i Ameryki islamska zasłona jest postrzegana jako przedmiot oddzielający Zachód od islamu. Z drugiej strony w większości krajów Azji Południowej zasłona jest postrzegana jako wyznacznik tożsamości i wartości islamskich. Pod rządami talibów kobiety w Afganistanie były zobowiązane do zakrywania się burką przez cały czas w miejscach publicznych.

Pakistan nie nakłada na kobiety obowiązku noszenia zasłony. Jednak Rada Ideologii Islamskiej, która jest organem konstytucyjnym w Pakistanie, utrzymuje, że preferowane jest zakrywanie twarzy, rąk i stóp.

W Indiach pojawiają się sporadyczne protesty za noszeniem burki i przeciwko nim. W sierpniu 2016 r. uczelnia farmaceutyczna w Mangalore zabroniła studentce pierwszego roku noszenia hidżabu lub burki na terenie kampusu. Wkrótce potem grupa muzułmańskich studentów zaczęła protestować przeciwko zakazowi, powołując się na konstytucyjną gwarancję wolności religijnej. Następnie grupa hinduskich uczniów zaprotestowała, nosząc na zajęciach szafranowe szaliki.

Jednak sądownictwo wielokrotnie podtrzymywało osobisty wybór muzułmanek, aby nosić hidżab lub burkę.

Podziel Się Z Przyjaciółmi: